गुण लगाई चरी ले, बासै सर्यो किन भन्छौ ?
बाध्यताले छुटिएथ्यौ, आसै मर्यो किन भन्छौ ?
आफ्नो भनी सम्झेर, चाडै फर्की आउन लाग्दा
फक्रिएको फुलपनि, ओईली झर्यो किन भन्छौ ?
तीम्रै निम्ती बहार, मन भरी नै सगाले थे
पोख्नुअघी साराखुशी, अन्तै सर्यो किन भन्छौ ?
सिन्दुर पोते देखाएर, अर्कै को नाशो भन्दै
जुनीजुनी मेरोजीवन, मेची तर्यो किन भन्छौ ?
मेरीसानु!दैवले नै, यस्तो गर्यो किन भन्छौ ?
आफ्नो चाँही कुरुप भएनी बारै टक्का किन भन्छौ (गजल)
नौनी जस्तै त्यो मनलाई किन गाल्न खोज्छौ (गजल)
बैगुनी लाई सबै भन्छन नदिनु रे हात हजुर (गजल)
उस्लाई किन कस्ले मार्यो, भन्नु पर्छ सरकार (Shanti Adhikari)
हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ (जेठा दाई (प्रखर))
मैलाई बिहे गर्छु भन्छ, चन्चले त्यो भेनाले त (Shanti Adhikari)
खरको छानो मागेको हूँ, किन बासै भुट्छौ हजुर ? (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
फलेको त्यो डाली झुक्न सिक्छ अरे भन्थे बा' ले ! (जेठा दाई (प्रखर))
दुई शब्द लेख्न जान्दा किन गर्छौ गाली (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
किन गज़ल लेख्नु पर्यो सारिदिन्छु म त (गजल) (कोमल भट्ट)
किन झर्यो फुल भन्थे घामले गर्दा रै छ (गजल) (चित्र सोल्टि)
चाह्या बेला साईनो लगाइ जात जोडी दिन्छ (गजल) (सरिता शर्मा समादर्शी)
शहर तिर खुशी लीई आई पुग्यो रे सबै भन्छन होली (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
