हात काटि दिउला संबिधान लेखेनौ भने ।
खुट्टा भाँची दिउला गरीबलाई देखेनौ भने ।।
चौतारीको छहारी बनिदिन्छु फलाक्यौ तिम्ले ।
ढाढ़ पनि भांचौला गाउँ घर टेकेनौ भने ।।
ग्रामीणको भेगमा छिरेपछि कुटाई खान्छौ ।
निरंग्कुश भएको साशनलाई मेटेनौ भने ।।
जनताको साशन जमीनको सिमामा हुन्छ ।
टाउकोको गिद्धिनै छरिएला छेकेनौ भने ।।
नेपालमा राज्यको बांडफांड हुदैछ बुझ्यौ ?
तिम्रो मुटु फोरेर खालारिती फेकेनौ भने ।।
यौटा गीत जिन्दगीको लेखेर मरुंला (गजल)
खरानी भो भनी छोड्यौ लासै जल्याथेन (गजल)
बैंश झर्यो पात संगै कहा फुल्छ झरेपछि (गजल)
यस्तै पाराले के नेपालमा संबिधान बन्ला र ? (रोशन भट्ट)
फाट्नेछ एक दिन कालो रात आमा (Rana Bahadur Limbu)
तीन काने, चार आँखे भई पात पात हुन सक्दिन म (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
के लेखेछ भाविले निधारमा हेर्न नमिल्ने (रेशम श्रीस (निराश बिरही))
तिम्ले माया लाउँछ्यौ भने (गीत) (कृष्ण मानव खड्का)
बैगुनी लाई सबै भन्छन नदिनु रे हात हजुर (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ (गजल) (जेठा दाई (प्रखर))
हत्केला ले छेकिएथ्यौ मैले हात समाइ भगाउदा (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
अंधकार भो जीवन हाम्रो ज्योति कस्ले देला ? (गजल) (कृष्ण मानव खड्का)
