हैन कास्की हैन ईलाम, घर मेरो बांके हजुर
पोखराको मायालुलाई, फकाउदा म थाके हजुर
रिसाएर हिडेपछि, ईसाराको के नै काम भो
त्यहि भएर उन्नलाई मैले, नामै काडि डाके हजुर
धरान जाउ भन्दै थियो, उर्लावारी बस्ने माया
कतै पस्ने मन भएन, दार्जलिङ नै ताके हजुर
सबैका ति मनोकामना, पुरा गर्ने भगवानलाई
अर्को जुनि उनि सगै, परु भनि भाके हजुर
माया गर्ने सबैको त्यो मन बुझाउन गाह्रो हुँदा
कसैलाई केहि नभनि, आफैले रथ हाँके हजुर
पिडामा नै बाचेकी छु हास्ने मन छैन मलाई (गजल)
पछुतो नै हुने गरी, किन माया लाउनु हजुर (गजल)
मेरो सेतो पहिरनले मन तिम्रो दुख्यो हैन (गजल)
ए ! बैगुनी मेरो मन रुवाएर के पायौ (सुवास संगम राई)
हजुरको माया सम्झना मेरो बाँच्ने आधार हो (कृष्ण मानव खड्का)
मेची र काली सुक्यो हजुर (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
तिमी खेल्छौ जुवातास मेरो के लाग्छ र (Bina Tamang)
खरको छानो मागेको हूँ, किन बासै भुट्छौ हजुर ? (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
मेरो ईश्वर म नै हूँ (कविता) (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
छामी हेर यो मेरो धड्कन तिमी नै छौ (गीत) (रोशन भट्ट)
डाँडा पारी घाम जस्तै, देश मेरो देख्नु छैन (गजल) (राज (अबिरल यात्री))
घर बनाउन थाले पछि काँटी पाउन गाह्रो नहोस् (गजल) (सरिता शर्मा समादर्शी)
घाम को पहिलो प्रहर ले पुर्व मुस्काउछ (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
