हिजोका ति आशा उमंगले, हामिलाई छाडिसक्यो
मन भित्रका भरोसाहरु, रसातलमा गाडिसक्यो ।
आश्वासनका कैयन थाक,अतितमा बाँडिसक्यो
मुलुक गयो भड्खालामा, उस्ले रवाफ झाडिसक्यो ।
एकता अनि सद्भावलाई,दिन दहाडै फाडिसक्यो
अनेकताहरुको बिचबाट, सवैलाई माडिसक्यो ।
अनेकतामा शक्ति देख्न, जनताले छाडिसक्यो
सचेत होउ जन मनमा, चेतले जरो गाडिसक्यो ।
कहिले खुसहालि छाउला !!! (कविता)
जन जनले स्वागत गरे तिमिलाई कति हो कति (कविता)
कस्तो आउछ के आउछ भन्ने कुरा हराई सक्यो (कविता)
जनता हामी रुवाइ छाडे देशका नेताले (Laxmi Limbu)
अंधकार भो जीवन हाम्रो ज्योति कस्ले देला ? (कृष्ण मानव खड्का)
मैले मुटु नजलाई जिउन कहाँ सक्या छु र (लक्ष्मण विष्ट (मिलन))
निर्मोहीले फसाई छाड्यो नानाभाति गर्दै (गजल) (Shanti Adhikari)
हिजो आज नेपाल मा शान्ती मैले देख्या छैन (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
अदृश्य पिडाले गलायो तिमीलाई (गजल) (गोबिन्द प्र तिवारी)
दैव ! तिम्ले सधैंभरि हराएरै छाड्यौ (गजल) (कोमल भट्ट)
अहिले किन ढिला गर्यौ, यहि बेलामा आउथेउ आमै (गजल) (Shanti Adhikari)
