हिलै हिलो बीच पनि कमल फूल्ने गर्छ
काँडै बीच गुलाफ रही सुगन्ध छर्ने गर्छ
कोइलीको सुरिलो स्वर कहिँ बिछोडको दर्द हो कि
भँवरा त निर्मोही हो सँधै फूल बदल्ने गर्छ
रविको प्रचण्ड तापले डढेछ कहिँ आफै पनि
प्रितम कहिँ दियो भए पुतली जल्ने गर्छ
झरनाको बेग पनि कहिँ पहाड रो को हो कि
बोझ भए कहिँ अति पहिरो पर्ने गर्छ
मौषम पनि थकित भए चोला फेर्दा फेर्दै
फूल फूले बसन्तमा शिशिरमा झर्ने गर्छ
मान्छे मान्छे बीच पनि किन भिन्दै नजर् हुन्छ (लक्ष्मण भन्तना (शिरिष))
झरेको फूललाई टिप्ने पो को हुन्छ र (Upendra Adhikari)
नियतिले छल्दै छ छले पनि गै हाल्छौ (Sadhana Anuragi)
आरु फूल्ने बेला (कविता) (बुद्धि मोक्तान)
सुन्दर त्यो हिमाल पनि दुई तिर पर्ने भो रे (गजल) (Shanti Adhikari)
आपसमै भनाभन गर्ने बानि छोड अब (गजल) (Shanti Adhikari)
ल हेर त काँडा बीच कति सुन्दर फूल सानू (गजल) (वासुदेव बुढाथोकी (सागर))
जति पिडा दिए पनि आत्म हत्या गर्ने छैन (गजल) (Shanti Adhikari)
