के किन लेखौ,लेख्दा-लेख्दै थाके
को कति पोखु पोख्दा-पोख्दै थाके
पढ्न पनि अलिकति त पढेकै हो
अरु धेरै के पढु घोक्दा-घोक्दै थाके
उनि कतै रिसाउलिन भनेर हेर्नुस
लभ यिउ भन्न रोक्दा-रोक्दै थाके
उनकै पीडाले सारै दुख्छ यो छाती
कति गरे-गरे,खोक्दा-खोक्दै थाके
भेट्दा सधै ओठ टोक्दा-तोक्दै थाके
के किन लेखौ,लेख्दा-लेख्दै थाके
को कति पोखु पोख्दा-पोख्दै थाके
म गज़लकार होइन तर लेख्दै गर्दा हुन्छन (गजल)
के गरु, मन हुदा नि लेख्न पाइन् हजुर (गजल)
जनता कुर्लिदा नेताहरु लुक्दै बसे (गजल)
दुई शब्द लेख्न जान्दा किन गर्छौ गाली (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
भाग्यले किन छल्दैछ अचेल (Artimus Siru)
आफ्नै मन केर्दाकेर्दै यो मंसिर नी गयो (चित्र सोल्टि)
के लेख्नु मैले पर्यो (कविता) (माधवप्रसाद घिमिरे)
आफ्नै छाती पोल्दा तीमी, किन छाम्दैनौ (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
दुख्दैछ मुटु छातीमा कुटी गजल लेख्दैछु (गजल) (कृष्ण मानव खड्का)
यो जिन्दगी खै के जिन्दगी (कविता) (हरिभक्त कटुवाल)
हिज आज भेट्घाट किन जुर्दै जुर्दैन (गीत) (सरिता शर्मा समादर्शी)
