कस्ता होलान मान्छेहरु बोल्छन लाजै बिना ।
अचम्मै भो गोप्यकुरा खोल्छन लाजै बिना ।।
आँफै धामी आँफै झाक्री बन्छन सबै यहाँ ।
जानी जानी आँफ्नै घर पोल्छन लाजै बिना ।।
कस्तो कस्तो युग आयो बुझ्नै गार्हो भयो ।
मान्छेले नै मान्छे यहाँ मोल्छन लाजै बिना ।।
जमना नै होड्बाजिको रै"छ जस्तो लाग्यो ।
आँफैले नै आफु जान्ने सोच्छन लाजै बिना ।।
माया दिन्छु भनी बिष घोल्छन लाजै बिना ।।
कस्ता होलान मान्छेहरु बोल्छन लाजै बिना ।
अचम्मै भो गोप्यकुरा खोल्छन लाजै बिना ।।
झुत्रेजेठा द्वारा रचना गरिएका अन्य लेखहरू
नबुझी नै बोल्छौ किन प्याच्च (गजल)
मैले भन्दा तिमी मान्दै मानिनौ (गजल)
कसैको सामु कहिल्यै आँफु हारेर बस्दिन (गजल)
टुट्यो नाता तिमीले खुशी मात्रै रोजेर (गमक गेडिहरु) (अन्य लेख-रचना)
अन्य नेपाली गजलहरु
जता ततै भ्रमको बिउ छर्छन मान्छेहरु (रेशम बोहोरा)
चोरकै मालाहरु उनीन्छन यस्तै हो (Jeevan Sharma Aryal)
नबोलेका कुराहरु मीठा लाग्छन् आजभोली (Jeevan Sharma Aryal)
