कस्तो हुन्छ चोखो मायाँ गर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
कति दुख्छन चोटहरू पर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
बाध्यता र विवसताका कथा व्यथा जति सबै
अभावमा सधैँ आँसु झर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
सतहलाई नियालेर देखिंदैनन भित्री कुरा
जङ्घारको गहिराई तर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
गाह्रो छ कि सजिलो छ विछोडमा जिउनु पर्दा
प्रत्येक पला तड्पिएर मर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
जिन्दगीका सारा खुसी हर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
किन होला मष्तिष्क नै थाकेको छ आजभोलि (गजल)
वसन्तमा प्रकृतिको मात रैछ मायाँ (गजल)
अति स्वच्छ माया लगाएर आयौ (गजल)
चोखो माया गर्नेलाई बोलाउँ के भनेर (Shanti Adhikari)
कसैलाई नचिन्ने हुन्छ मान्छे (Dhundi Bairagi)
रातो गुलाब् हातमा हुन्छ कस्तो मोरो रै'छ भने (Bina Tamang)
पछुतो नै हुने गरी, किन माया लाउनु हजुर (Shanti Adhikari)
लुकी छिपी चोखो माया मै हुँ ला'को मान्छे हजुर (बैरागी माईलो बिवश)
ए मलाई माया गर्छु भन्ने हजुर (गीत) (गोपाल योन्जन)
मीरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ (गजल) (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
बुझ्नेले बुझिहाल्छ नबुझ्नेलाई के था' हुन्छ (गजल) (Sadhana Anuragi)
लुकी चोरी आएको कुरा धन्यलाई नै थाहा होला (गजल) (Jeevan Sharma Aryal)
सबै भन्छन यहाँ मैले हास्नै हुन्न रे (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
