ल हेर त काँडा बीच कति सुन्दर फूल सानू,
मनाकाशको बादल हटाई फूलजस्तै खुल सानु ।
जिन्दगीका पलहरू सङ्घर्षका पर्याय हुन्,
धर्ती फुटाई फुट्दछन् सृजनाका मूल सानू ।
कतै जोड्नु, कतै तोड्नु, कतै मोड्नु पनि पर्छ,
जीवनमार्ग सरल नभई यो छ वर्तुल सानू ।
अमृत-जहर दुबै छन्, समस्या हो पहिचानको,
जहर हैन, केवल अमृतसित घुल सानू ।
दोबाटा र चौबाटामा हुन सक्छन् भूल सानू ।
अघि बढ्दै जानुपर्छ, सच्चिंदै र सच्याउँदै,
हुन हुन्न हामीचाहिँ हरामीका हुल सानू ।
अँधेरीमा झलमल ज्योति छर अनि थाहा हुन्छ (गजल)
तिम्रा ती अधर खोल न शान्ति (गजल)
मनभरि छन् गाँठैगाँठा, सक्छ्यौ त फुन आऊ (गजल)
गुण हेर सुन्दर त्यो मुहार नमाग (Shanti Adhikari)
धेरै सुनियो याहाँ क्रान्तिका कुरा (Shailendra Kr. Thapa)
चमकदार ति हरेक वस्तु, सुन हुन्न हेर ! (जेठा दाई (प्रखर))
पहरामा फुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त (गजल) (बैरागी माईलो बिवश)
हिलै हिलो बीच पनि कमल फूल्ने गर्छ (गजल) (Hari Paudel)
सुन्दर त्यो हिमाल पनि दुई तिर पर्ने भो रे (गजल) (Shanti Adhikari)
कुरिती फाल्न तिमी कम्मर कसी हेर नानु (गजल) (Rana Bahadur Limbu)
सुनसान अनि एक्लो भो, हर रात तिमी बिना (गजल) (Shanti Adhikari)
