माफ गर है तिम्रो निम्तो मनाउन सकिन
भट्टिमा थिए लठ्ठिदै नशामा धाउन सकिन
पराइले तिम्रो सिउदो रङ्गाउदाको क्षण सम्झि
स्वाट्ट पिए रित्तो भो गिलास भुलाउन सकिन
रमाई रमाई चढ्यौ रे डोली पराइको नाममा
रत तिम्रो खुशिमा यो मुहार देखाउन सकिन
सम्झाए मन मनै आफैले आफैलाई भनि धेरै
यस्तै रैछ जिन्दगी विषले पनि मेटाउन सकिन