मैले मात्र आफ्नो मन पगालेर के हुन्थ्यो र!
छोड़ी जाने गए आँसू खसालेर के हुन्थ्यो र!
अस्मितामा आँच आयो दिई गयौ मनमा चोट!
निष्ठुरीलाई दिल भित्र समालेर के हुन्थ्यो र!
न त बोल्छ तस्वीर त्यो सिरानिमा एकनास!
पीड़ा दिन्छ झन्झन् दर्द पालेर के हुन्थ्यो र!
नीतिको नियम हो रे भाग्यको खेल जीवन!
लेखिएको मुख धुँदा पखालेर के हुन्थ्यो र!
ढुंगा पूजी वली बोका भकालेर के हुन्थ्यो र!
लुकी छुपी जून सँग रात हाम्रै हुन्थ्यो (गजल)
देउसी र भैलो गुन्जिन थाल्यो (गीत)
फूलले पनी बिझाई रह्यो काँडाको के कुरा (गजल)
सुन्दर त्यो हिमाल पनि दुई तिर पर्ने भो रे (Shanti Adhikari)
धन भएर मात्र नहुने रैछ (चित्र सोल्टि)
आफ्नै घरमा लगाई आगो न्यानो ताप्न थाले (सुधीर ख्वबि)
हात् को रेखा मेटी आफ्नो भाग्य मेट्ने भए (जेठा दाई (प्रखर))
हत्केला ले छेकिएथ्यौ मैले हात समाइ भगाउदा (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
के लेख्नु मैले पर्यो (कविता) (माधवप्रसाद घिमिरे)
के पाए मैले गुमाए के, आज जाँचेर हेर्छु म ! (गजल) (जेठा दाई (प्रखर))
बदनको भार मैले धन्दा-धान्दै बित्यो रात (गजल) (लक्ष्मण भन्तना (शिरिष))
ए ! बैगुनी मेरो मन रुवाएर के पायौ (गजल) (सुवास संगम राई)
कहिलेकाही फेसबूकमा भेट हाम्रो हुन्थ्यो काली (गजल) (Kshitij Sagar)
