मलाई छोडि अन्तै नाता जोडे पछि पागल भए
पाईलाहरु अर्कै तिर मोडे पछि पागल भए
माया गर्ने मनलाई नै शिसा सरी ठान्दै तिम्ले
धुजा धुजा पारी यो मन फोडे पछि पागल भए
सगै जिउने मर्ने भनि खाएका ति कसमलाई
शङ्का मानि सम्बन्धलाई तोडे पछि पागल भए
नछेक है मेरो बाटो भन्दै हात फालि गयौ
पराईले तिम्रो घुम्टो ओढे पछि पागल भए
पौडिदै छु रात दिन पिडाको यो पोखरीमा
जिउदो लास झै बनाएर छोडे पछि पागल भए
आपसमै भनाभन गर्ने बानि छोड अब (गजल)
ख्याल ठट्टा गर्दै नाता, जोड्यौ तिमीले (गजल)
परै बस नजिक नआउ तिमिले छोए मात लाग्छ (गजल)
गाउ छोडि अन्तै बसाइ सर्न मन लाग्यो (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
धेरै नाता जोड्दाजोड्दा पुल भयो मेरो मन (Upendra Adhikari)
जिंदगी नै झरी जाने पात भएपछि (वियोगी काईला)
अन्तै फुल पिरती को गोडे हुन्छ अब (जेठा दाई (प्रखर))
जता लाग्यो उतै जान्छ पानी कुलो मान नानु (Rana Bahadur Limbu)
वाचा कसम तोडी आज पाईला अन्तै चाल्यौ (गीत) (सुवास संगम राई)
अक्षरले जोडिएको नाता (संस्मरण) (श्यामदास वैष्णव)
काँडा भित्र पनि उस्तै प्रेम कथा जाने पछि (गजल) (Indra Narayan Chongbang)
हामि कस्ता पागलको पालि परेका छौँ ! (कविता) (Shailendra Kr. Thapa)
हासोसँग बाँच्न पाउदा मनलाई अन्तै साटिरहिन (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
