मनभरि छन् गाँठैगाँठा, सक्छ्यौ त फुन आऊ;
च्यातिएको उध्रिएको, ठाउँमा तुन आऊ !
मेरी भन्दाभन्दै तिमी, अर्काकी भइहाल्यौ;
सधैँ भन्नुभएन, एकैछिन धुन आऊ !
हँसाउँछु भन्दै आखिर, रुवाउँदा झन् दुखेँ;
जिन्दगीभर रुवाएर, एकै छिन रुन आऊ !
सुन्दरस्वरुप भित्रको त्यो, कालोमैलो को देख्छ?
माया गरेझैँ गरेर, यो मुर्दा छुन आऊ !
यौवनभरि मात्र हैन, साथ खोजेथेँ जुनीभर;
जीवनसाथी भइनौ भो', मलामी हुन आऊ !
ल हेर त काँडा बीच कति सुन्दर फूल सानू (गजल)
जून तारा नै झार्छु भन्थ्यौ झार वेला छँदै (गजल)
सिर्रसिर्र शीतल पवन, चल्दा किन रुन्छ्यौ? (गजल)
हान्यौ लात टुक्रियो मन, धिक्कार छ तिमीलाई (लक्ष्मण विष्ट (मिलन))
पिरतिको पर्खाल त्यो नगाउन सक्छौ मायाँ (Shanti Adhikari)
मन्द मन्द मुस्कान छर्दै आउँथ्यौ तिमी सानु (Shanti Adhikari)
एक् मन् चित्त लगाइ चाकरि गर्याँ (कविता) (भानुभक्त आचार्य)
सक्छौ भने मनभरिका व्याथाहरु लेख्नु (गीत) (Rajesh Rumba Lama (Atript))
यो ज्यान लान ताक्छौ तिमी,गरि खाने आली खै त ? (गजल) (बुद्धि मोक्तान)
बिकासको काम छोडि कुर्सीमात्रै ताक्छ्यौ नेता (गजल) (Kshitij Sagar)
धिक्कार छ बाँच्नु भन्दा, मरी गए जाति हुन्थ्यो (गजल) (लक्ष्मण विष्ट (मिलन))
