मेरो गजल सबको लागि नसुहाउने भयो अरे ।
आशु खस्दा सबको मनलाई नरुवाउने भयो अरे ।।
मैले लेख्ने शब्दहरुले, भावनालाई नअङ्गाल्दा ।
पिर ब्यथा त्यो मन भित्र नलुकाउने भयो अरे ।।
मैले कोर्ने शैलीहरुले, पिढा हरु लाई नसङ्गाल्दा ।
घाउ माथि चोट पर्दा यहाँ नदुखाउने भयो अरे ।।
मैले बोल्ने बोलीहरुले, भुल गर्ने कलङ्कित लाई ।
ठेश लाग्दा काढाले झै सधैं नबिझाउने भयो अरे ।।
सावनको झरी झै सधैं यहाँ नरिझाउने भयो अरे ।।
मेरो जीवन मेरो गाथा सुन्ने यहाँ कोही भएन (गजल)
उनले मेरो गाउ हेर्दा तुवालो ले छेकियो रे (गजल)
मैले प्रित लाइन भने उनको आशा मर्छ अरे (गजल)
जाडो छेक्ने गरीबको ओढने भयो मेरो गजल (Shanti Adhikari)
तिम्रो मेरो कहानी गजल गीत भयो (चित्र सोल्टि)
भयो भयो मेरो सामु नखोके पनि हुन्छ (झुत्रेजेठा)
हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ (जेठा दाई (प्रखर))
दोष पुरूषको नि थियो लाञ्छना पाउने नारी भो (गजल) (Neeta Kc)
सति श्रापले शिर गिरेको नहोस मेरो देश (गजल) (राज (अबिरल यात्री))
तिम्रो मेरो मेल भयो (गजल) (दीप दर्शन )
देखेर रुप उनको मलाइ गजल कोर्न मन लाग्यो (गजल) (Deepak Pratap Thapa)
बैरी सामु नझुकेको शिर हाम्रो झुक्ने भयो (गजल) (बिकाश (घायल))
