नियतिले छल्दै छ, छले पनि गै हाल्छौ,
छाती मेरो जल्दै छ, जले पनि गै हाल्छौ।
तिमीसितै जानेछन्, मेरा हाँस्ने बहाना,
जुनीभर आँसु मात्रै, फले पनि गै हाल्छौ।
जिन्दगीमा अर्को भेट, हुन्छ हुन्न के थाहा?
पीडाले मन गल्दै छ, गले पनि गै हाल्छौ।
वारि-पारि पार्नेछ, घामको लाली किरणले,
आँधीहुरी चल्दै छ, चले पनि गै हाल्छौ।
म त सोच्नै सक्तिनँ, जीवन तिमीविनाको,
सायद जीवन ढल्दै छ, ढले पनि गै हाल्छौ।
बुझ्नेले बुझिहाल्छ नबुझ्नेलाई के था' हुन्छ (गजल)
उड्छ जस्तै गर्ने गर्थे, उडेर खै कता पुग्यो (गजल)
देशका निम्ति गर्छु भन्ने आए कति-कति (गजल)
आफ्नै भन्ने छायाले नि छलेको छ आज प्रिया (लक्ष्मण भन्तना (शिरिष))
हिलै हिलो बीच पनि कमल फूल्ने गर्छ (Hari Paudel)
कहिले तल कहिले माथि छुँदै छुँदै गयो दशैं (कोमल भट्ट)
बनेको छ पहराले यो छाति मेरो (गीत) (गोपाल योन्जन)
तारा पनि अँध्यारोमा पर्छ सोच्दै गर (गजल) (Krishna Chapagain)
तिमीले छाडेर गए देखि बेसरी पिउंदै छु (गीत) (जे पी अन्जान)
मान्छे मान्छे बीच पनि किन भिन्दै नजर् हुन्छ (गजल) (लक्ष्मण भन्तना (शिरिष))
झर्न थाले थुङ्गा पनि डालिमाथी फुल्दा फुल्दै (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
