रेशम धागे सारी अनि, मखमली चोली उन्को !
मेरो घरको, छेवै लागे, सजाएर डोली उन्को !!
दाइजो मागिन्, हाँस्दै-हाँस्दै, आँचल फैलाएर,
भरि दिए, आँशु सबै, रित्याएर झोली उन्को !
लाखौ गरे कोशिस मैले, भुल्न भनि उनि लाई,
बतास मा गुन्जिरन्छ, अझैपनि बोलि उन्को !
पिडा पर्दा घाऊ लाग्दा, याद मेरो गर्छिन् होलि,
संझी-संझी मेरो माया, बग्छ होला खोलि उन्को !
दैव गरोस्, चलिरहोस्, जुनी भरि होलि उन्को !
एउटा गजल उन्को नाम गरी दिन्छु आज (गजल)
फलेको त्यो डाली झुक्न सिक्छ अरे भन्थे बा' ले ! (गजल)
हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ (गजल)
किनी दिउकी रेशम साडी फुलबुट्टे चोली (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
पसिनाका खोली खोल्सा, तरेको म मान्छे ! (वासुदेव बुढाथोकी (सागर))
चाहियो रे मिनी स्कर्ट, चोली फेर्न थालिन (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
नेपाली हुँ, गोर्खालीको नामले म चिनिन्छु (सुवास संगम राई)
सारै मजा आउथ्यो उनको चोली रंग्याउदा (म्याड नेपाली सोल्टा (पागल कबि))
