साच्चै मलाई घुमाउन, बन्दिपुर लान्छौ भने
पक्का जान्छु उकालिमा, हात समाई तान्छौ भने
सुन्तलाका बोटै कति, फल्दा पाखा झनै राम्रो
टिपि दिउला यि हातले, छोडाएर खान्छौ भने
यो मनका सारा कुरा, आजै भनु जस्तो लाग्यो
मर्स्याङ्दीको त्यो तिरमा, बस्न यदि मान्छौ भने
त्यो छालले किनारालाई, छुदै सुट्ट भागे जस्तो
परै बस्छु नजरले, मैलाई तिर हान्छौ भने
छोटो यात्रा तिम्रो मेरो, खै कसरी छुट्ने होला
जान्छु म नि ति कालिका, दर्शनलाई जान्छौ भने
स्विकार्ने छु तिम्रो माया, साच्चै मलाई छान्छौ भने
जातोलाई झै घुमाउने, मानि बन्छौ भने (गजल)
भोलि भोलि भन्दै कति ढाट्छौ लाहुरे दाई (गजल)
आफ्नै मलाई मान्छौ किन ? (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
घुम्टो ओढाई लैजाउ भन्थे, उन्ले आउन मानिन्, (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
आज मलाई बन्दुक चलाउन मन लागेको छ (जे पी अन्जान)
जग बसाउछौ भने मायाको छाना बन्न तयार छु (चित्र सोल्टि)
थोरै लेखे धेरै मेट्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई (म्याड नेपाली सोल्टा (पागल कबि))
ए मलाई माया गर्छु भन्ने हजुर (गीत) (गोपाल योन्जन)
साँच्चै भन्छु गणतन्त्र घाँडो हुँदैछ (गजल) (कृष्ण मानव खड्का)
बच्चालाई के भन्छन? (बाल कविता) (सरिता शर्मा समादर्शी)
नेता गिरि गर्दै मन्चमा भुक्नेलाई सलाम (गजल) (म्याड नेपाली सोल्टा (पागल कबि))
बैगुनी लाई सबै भन्छन नदिनु रे हात हजुर (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
