यहाँ औंशीको रात हुन्छ
यो मन त्यसै त्यसै रुन्छ
निष्ठुरीलाई अझै पनि
आँखाभरी देखुँ भन्छ ।
कति फूल झरे हातमाथी
कति आँशु झरे पातमाथी
चुम्दा चुम्दै सम्झनालाई
कति दिन चढे रातमाथी ।
मेरा करोढ पुकारहरुले
फर्काएर ल्याएन उसलाई
यादै यादमा बाँच्नेहरुले
ब्यर्थै दोष दिनु कस्लाई ?
