लौ सुन म भन्छु मेरो राम कहानी
त्यो एक दिनको घाम सयौँ दिनको पानी
म उठ्दा आकाशले मलाई थिचिदिन्छ
अघि बढ्दा धर्ती मलाई खाल्डो खन्छ
म रोएँ यी आँशु रित्याऊँ भनेर
तर आँशुले नै मलाई नै बगाउँछ
यो विधवाको सिउँदो कि मेरो जवानी
त्यो एक दिनको घाम सयौँ दिनको पानी
तेरो आश्वासनमा मैले बाँची हेरेँ
मैले आगोमाथि पनि नाची हेरेँ
जीवनलाई चारैतिरबाट हेरेँ
केवल म पुरानो सबै नौलो पाएँ
यही गीत साँचेँ पछिलाई निशानी
त्यो एक दिनको घाम सयौँ दिनको पानी
गीतहरु - पृष्ठ ३
लेखकहरू
यहाँ बाँच्ने हर जीवनलाई आफ्नो आफ्नो स्वार्थ प्यारो छ
यहाँ माया गर्ने को छ र, यहाँ माया पाउनै गाह्रो छ
बादलले हात फैलाई, आकाशलाई प्यार माग्दछ
तारा अरिसले जल्दछ, बादल रोएर झर्दछ
तारा साक्षीमा राखेर, बादललाई छुन गाह्रो छ
यहाँ माया पाउनै गाह्रो छ ३
यहाँ बाँच्ने हर….
सागरले जोशमा मातेर, किनार अँगाल्न खोज्दछ
किनार लजाई झन् भाग्दछ, सागरमा हुरी चल्दछ
सागर किनारको भेटलाई, साँच्चै प्यार भन्न गाह्रो छ
यहाँ माया गर्ने को छ र, यहाँ माया पाउनै गाह्रो छ
यहाँ बाँच्ने हर….
यति चोखो यति मिठो दिउँला तिमीलाई माया
बिर्सने छन् साराले पुराना प्रेमका कथा
मेरो सारा जीवन सबै तिमीलाई
मीठामीठा क्षणहरू सबै तिमीलाई
मेरो खुसी मेरो सुख सबैसबै तिमीलाई
आँखाभित्र बस्नू तिमी छातीमा निदाउनू
सपनीमा पनि मलाई सुस्तरी चिहाउनू
सधैं सधैं तिमी मेरी माया बनी आउनू आउनू
मेरो टोपी कैलाशको शिर जस्तो, हिमाली भीर जस्तो
कहिले पनि झुक्न नजान्ने, कहिले पनि लुक्न नमान्ने
नेपाली वीर जस्तो नेपाली धीर जस्तो
मेरो टोपीभित्र मेरो बहिनीको मायाको बास छ
अहिलेसम्म भोगेको मैले मेरै घाम-छायाको बास छ
मेरो टोपी मैला होइन यही माटोको टीका लागेको
मेरो टोपी गाउँलेको शिरमाथि मेरो टोपी लाहुरेको शिरमाथि
ठूलो सानो जान्दैन यो भेदभाव मान्दैन यो मेरो टोपी
सुहाइदिन्छ सबै सबै नेपाली शिरमाथि
धावा धावा अखडाभित्र मेरो टोपी लड्दै थियो
सगरमाथा उँभो पनि मेरो टोपी चड्दै थियो
मेरो टोपी खाज्दै गएँ सागरदेखि सगरसम्म
जहाँ पनि जहिले पनि यो त अधि बड्दै थियो
मेरो टोपी हितैको साथी जस्तो, आमाको छाति जस्तो
दुःख सुखमा काम लाग्ने, नेपालीको नाम राख्ने
मेरो टोपी आफ्नो सन्तान चिन्हाउने जन्मैको पाती जस्तो
केटा – मेरो जोबन लैजाऊ
केटी – पर्दैन, त्यो दुई दिनको
केटा – मेरो ज्यान लैजाऊ
केटी – चाहिँदैन, त्यो माटोको
केटा – मेरो माया लैजाऊ
केटी –
हुन्छ, यदि त्यो पुरानो हुन्न भने
पछि गई फेरि त्यो कहिल्यै छिन्दैन भने
केटा –
मेरो आँखाको नानीमा तिमी छाएकी छ्यौ
मेरो हृदय भावनामा तिमी आएकी छ्यौ
के पो दिन सक्छु अरू म तिमीलाई
जब सम्पूर्ण मलाई नै पाएकी छ्यौ
मेरो छेउ कोमल भाव बटुली नआऊ
म ढुङ्गा हुँ काँचको मुटु लिई नआऊ
यहाँ कोही कसैमा समर्पिन व्यर्थै
समर्पणपछि झन तड्पिन व्यर्थै
सबै आफ्नो आफ्नै समस्यामा व्यस्त
कसैबाट केही आश गर्नु व्यर्थै
कुनै प्रेम कथाको आधार लिई नआऊ
किन मान्छे रुन्छन् यहाँ साथी खोजेर
हेर म खुसी छु एक्लै जिएर
तेरो प्यासभन्दा निष्ठो छ संसार
तेरो आशभन्दा अँध्यारो छ संसार
यहाँ जुनकीरीको किरण लिई नआऊ
मेरो गीत मेरै प्रतिविम्व हैन
जो फुटी जाने हैन, जो टुटी जाने हैन
आकाश जस्तो अमर गीत मेरा
म जस्तो दुई दिनको पाहुना हैन
केही गुन्गुनाउँछु धेरै शान्ति पाउँछु
त्यही शान्ति बाँट्न यहाँ गीत सुनाउँछु
म ल्याउँछु सागरबाट अन्जुलीमा पानी
एकएक बुँदले सबको प्यास मेट्न खोज्छु
सबैलाई रिझाउने मेरो गीत हैन
तिमीले नसुन्दैमा गीत मर्ने हैन
गीत चोरी ल्याएँ सागरबाट
आकाशको नीलो गहराइबाट
सुनी हेर सबमा गीतको मुहान छ
यहाँ जिउँदोलाई सास फेर्न जहीँतहीँ हावा छ
मेरो गीत भन्ने अधिकार छैन
गीतको पो म हुँ मेरो गीत हैन
मायालु हजार हुन्छन् तर माया एक हुन्छ
बुझेर माया देऊ, दिन पर्ने एउटै हुन्छ
मिलनका म्वाईहरू मायाका चिन्ह हैनन्
तृष्णाले छटपटेका यौवनका दोष ती हुन्
मायाको गुँड मुटुको गहिराइभित्र हुन्छ
त्यो लिन गाह्रो हुन्छ, दिन पनि गाह्रो हुन्छ
सोचेर माया लेऊ सम्झेर माया देऊ
एकपल्ट साटेपछि फर्काउन गाह्रो हुन्छ
माया सधैँ नै चोखो, सत्य र अमर हुन्छ
बरु कोही मायालु नै जुठो र झूटो हुन्छ
मायालुहरू मरेर मर्दैन मायाहरू
लासमाथि पनि माया बाँचिरहेकै हुन्छ
जानेर माया लाऊ मायाको अर्थ के हो
मनपरि माया गर्दा लाजमर्दो पनि हुन्छ
मलाई माफ गरीदेऊ मेरा लोभी नजर कहीँ कसैमा डुबेछ भने
म त खोजिरहेछु हरेक चेहरामा मेरी सपनाकी एक प्रियसी मायालु
ऊ आउँछे सधैँ म निदा'को बेला, अनि बस्छे मेरो छातीमा
ऊ साट्छे सधैँ मेरा पीरहरू सित, उसका मीठामीठा भावना
मलाई माफ गरी देऊ, मेरो प्रेमको कुरा, कहीँ कसैलाई बिझेछ भने
म त खोजिरहेछु हरेक चेहरामा मेरी सपनाकी एक प्रेयसी मायालु
उसको आँखा र ओठ मेरो रोदीघर हो, उसको छाती मेरो श्वास हो
उसको आँसु वर्षा, उसको सुस्केरा शिशिर, उसको मुस्कान मेरो मधुमास
मलाई माफ गरी देऊ मैले मृगतृष्णा कहीँ कसैमा देखेँछु भने
म त खोजिरहेछु हरेक चेहरामा मेरी सपनाकी एक प्रेयसी मायालु
म कसरी भनूँ यो माया हो, न तिमी मेरी न म तिम्रो
बरू भनिदेऊ यो सपना हो, जो तिम्रो हो अनि मेरो
यति नगिच भएर पनि हामी टाढा नै हुनुपर्छ
एकै नदी भएता पनि हामी दुईटा किनार हुनुपर्छ
म कसरी भनूँ यो मिलन हो, न तिमी मेरी न म तिम्रो
तिम्रो मन मैले जितेर पनि आफैँसित म हार्नुपर्छ
कलिला कोमल प्रीतिको बेला फुल्नुअघि नै मार्नुपर्छ
म कसरी भनूँ यो सङ्गम हो, न तिमी मेरी न म तिम्रो
