भूल हो तेरो भागिहिँडनु जीवनदेखि डराएर
यहाँ जिउनेहरूले सबथोक पाउँछन्
मर्नेहरू सब फालिन्छन्
संसारसँगै तँ घुम्दै जा अनि सारा संसार तेरै हो
उड्दै उड्दै उड्दै छुन सकिस् भने जून तारासम्म तेरै हो
भूल हो तेरो अडान खोज्नु यात्रादेखि थाकेर
यहाँ चड्नेहरू नै टाकुरा पुग्छन्
अड्नेहरू सब छाडिन्छन्
हारहरूको जुत्ता लगाऊ जीतहरूको टोपी
आशाहरूको माला लगाऊ, निराशाहरूलाई छोपी
भूल हो तेरो दया खोज्नु आँखाहरूलाई भिजाएर
यहाँ बढ्नेहरूले सबथोक पाउँछन्
झुक्नेहरू सब नासिन्छन्
गीतहरु - पृष्ठ ४
लेखकहरू
भेटिनु छुटिनु त के हो र, संसारको रित हो
नसम्झ तिमी यो मेरो, बिदाको गीत हो ।
नदिनु साथ कसैको जब, अन्तै छ मन भने
न बाढ्नु खोक्रो कामना, पापी छ मन भने ।
मेरो चोखो प्रेम कमाउनु नै, त्यो तिम्रो जीत हो
नसम्झ तिमी यो मेरो, बिदाको गीत हो ।
लाग्दैन खुशी त के भयो, म रुन्छु बेस्सरी
सम्पूर्ण आफु-आफु मै, म हुन्छु त्यस घढि ।
मेरो लागि यस्ता आँसु नै, जीवन अमृत हो
नसम्झ तिमी यो मेरो, बिदाको गीत हो ।
भेटिनु छुटिनु त के हो र, संसारको रित हो
नसम्झ तिमी यो मेरो, बिदाको गीत हो।
बाँचिदिन्छु तिम्रै निम्ति, मरिदिन म सक्दिनँ
लाखौँ बाचा यो पीरतीको, सबै निभाउन सक्दिनँ
संसारसम्म दिन सक्छु म, वैकुण्ठ दिन म सक्दिनँ
उज्यालोदेखि डर लाग्छ भने, घाम डुबाउन सक्दिनँ
म निहुरिदिन्छु प्यार कै निम्ति, तर शीर टेकाउन सक्दिनँ
मायाले सिँगारी राखूँला, ताराले सिँगार्न सक्दिनँ
मेरो मायाको साथ दिन, तिमीलाई ताज बनाउन सक्दिनँ
यी सत्यहरू मान्दिनौ भने, दिल चिरी देखाउन सक्दिनँ
पश्चिम कोही पूर्व घर, आँगन तर एउटै हो
छरिएर बसे के भो, सन्तान त एउटै हो
कर्णाली, महाकाली, कोशी कहीँ बागमती
हिमालकै जलधारा एउटैको छ नाम कति
चाखी हेर हर खोली, पानी सब एउटै हो
छरिएर बसे के भो, सन्तान त एउटै हो
गुराँस, सुनाखरी, कहीँ फूल छ अजम्बरी
सृष्टिकै सुन्दर फूल तर नाम थरी थरी
सुवास र रङ अनेक फूलबारी त एउटै हो
छरिएर बसे के भो सन्तान त एउटै हो
नेपाली नेपालको माया छ कि छैन
धेरै खेल्यौ नेपालको तिमी छाती माझ
तिम्रो छातीमाथि पनि नेपाल छ कि छैन
हाम्रा पुर्खा सतलजदेखि टिस्टासम्म हाँक्ने
हामी किन बाँच्नलाई अरूको मुख ताक्ने
पानी बिनै बाँच्न सक्ने हाम्रा बैनी आमा
आज छोरी लाज नबेच एक घुँट मदिरामा
नेपाली नेपालको माया छ कि छैन
त्यही पुर्खाको दुईचार थोपा रगत छ कि छैन
काँधमा हिमाल बोकी उठ्ने ताकत छ कि छैन
सारा नेपाल नेपालीलाई छाया दिन सक्ने
पृथ्वीको जत्रो तिम्रो छाती छ कि छैन
देशको निम्ति मात्रै लड्ने खुँडा र खुकुरी
खिया पर्यो उचाल्न सक्ने हात छ कि छैन
नेपाली नेपालको माया छ कि छैन
शुक्र, धर्म, दशरथ चन्द, गङ्गालालको जस्तो
धेरै छ गर्नु स्वदेशको सेवा, नेपाली बन्नलाई
शिर ठाडो पारी नेपाली भन्ने, म नै हुँ भन्नलाई
होइन भने नेपाली नभन, वीरको छोरानातिमा नगन
नेपाली हुन पूर्व जनमको कमाईले पुग्दैन
पुर्खाको पौरख श्रम र आशिष मात्रैले पुग्दैन
नेपाली हुन पवित्र आत्मा नेपाली चाहिन्छ
पराया मुटु दौराको फेरले छोपेर पुग्दैन
होइन भने नेपाली नभन, वीरको छोरानातिमा नगन
महाकाली मेची हो भन्छ नेपाल, म भन्छु मानचित्र
वास्तविक नेपाल छ भने कतै नेपाली मनभित्र
सबैले मन खोलेर भन जय जय नेपाल
भन्यौ कि बन्यो नेपाल सुन्दर शान्त र विशाल
होइन भने नेपाली नभन, वीरको छोरानातिमा नगन
देशले रगत मागे मलाई बली चढाऊ
रुँदिनन् मेरी आमा, ऊ नेपालीकी छोरी
बुढेसकालका लाठी देशयज्ञभित्र होमी
मेरी बुढीआमा गोठमै हाँसीखुसी देखिन्छिन्
ती काँगडाका सन्तान अझै मरेका छैनन्
तर चियाबारी र बाँसघारी कुरिरहेका हुन्छन्
पाउँदिन केही पनि रगत-स्तनको साटो
आउँदैन माग्न उसलाई हो नेपालीकी छोरी
यमराजको शीर छिनाउने सारा पृथिवीका सन्तान
बघिनीको दूध हैन तर नेपालीको स्तन
सक्दिनँ म त बाँच्न निर्धा भएर एकछिन
बरू शहिद भएर वीरकै मृत्यु म मर्छु
हामी वीर भएर मर्छौँ गोली त ऊ सहन्छे
माग्दिनन् सुनका अक्षर ऊ नेपालीकी छोरी
तिम्रो जस्तो मुटु मेरो पनि, तिम्रो जस्तो माया मेरो पनि
नबोलाऊ मलाई निठूरी भनी, तिम्रो जस्तो बाधा मेरो पनि
तिमीलाई अँगाली कता कता, भागिजाने धोको मेरो पनि
तर पाउमा दस्तूरको, तिम्रो जस्तो कल्ली मेरो पनि
दुई प्राण एक नभए पनि, तिमीसितै बाँच्छ मेरो पनि
नबोलाऊ मलाई निठूरी भनी, तिम्रो जस्तो बाधा मेरो पनि
देवता त हैन म पनि धेरै कमजोरी छ मेरो पनि
पीर वेदना तिम्रो जति, त्यति नै त छ यहाँ मेरो पनि
रातमा रोएछौ तिमी पनि, तिमी जस्तै रोएँ मै पनि
नबोलाऊ मलाई निठूरी भनी, तिम्रो जस्तो बाधा मेरो पनि
केटा –
तिमी देख्दा रहर होला लागेर आउँछ
त्यसै त्यसै जिन्दगी मेरो जागेर आउँछ
केटी –
तिमी देख्दा नवै नाडी गलेर आउँछ
छातीभरि लाजै लाज भरेर आउँछ
केटा –
रोकूँ भन्छु हाँसो आफैँ फुटेर आउँछ
के हुन लाग्यो आफ्नै माया लागेर आउँछ
केटी –
नसकी आज भावनाहरू उर्लेर आउँछ
आफ्नै मुटु पराई पराई लागेर आउँछ
केटा – तिमी देख्दा
नभनी मैले जिन्दगी मेरो तिमीमा साँचेछु
युवती-
तिमी देऊ या नदेऊ तिम्रो माया
मैले मन तिमीलाई बाँडिसकेँ
युवक-
मलाई देऊ या नदेऊ तिमी स्वीकृति
मैले मनमा तिमीलाई राखिसकेँ
युवक-
हुन त यो नौलो चिनाजानी
सङ्कोच-लाज बीचको कुराकानी
तर लाग्छ मलाई तिमी देख्दा
मेरी विगत जनमकी सङ्गिनी
तिमी नौली बन या पराइ
तिमीलाई हृदयले नै चिनिसकेँ
युवती-
तिमी साथ रहँदा मलाई लाग्छ
म जीवनको मधुमासमा छु
