पुजेको थें तिमीलाई मनकी देबी मानि
दिल तोडी गयौ आज पराय झैं ठानी
औंशी जस्तो कालो रात जुनेली भो टाढा
नबिझाउने फूल पनि बन्यो किन काँडा
सुम्पेको थें सबै उजी चाँदनी हौ भनी
दिल तोडी गयौ आज पराय झैं ठानी
पुजेको थें…
दुख्दो रैछ मुटु पनि बेदनाले चुट्दा
ताल बन्यो आफ्नै आँगन अश्रुधारा छुट्दा
तिमी संगै रुन्छु भन्थ्यौ सयौं जुनि जुनि
दिल तोडी गयौ आज पराय झैं ठानी
पुजेको थें…
सम्झनामा दुखी रहें हर द्रिश्य भरी
आँशु नाशो दिइ गयौ नफर्कने गरी
तिमी मेरो सर्बस्व हौ प्रिया भने पनि
दिल तोडी गयौ आज पराय झैं ठानी
पुजेको थें…