सपना फुल्ने ति नयनमा आँशु नपार्नु प्रिय
सागर हुन् तिम्रो नयन मोति नझार्नु प्रिया
साँच्नु बरु धेरै रहर सारा जगत हेर्छु भनि
काँडेयुगलाई बदलेर फूलको भेषमा फेर्छु भनि
दरो बनाउ इच्छ्या शक्ति कहिल्यै नहार्नु प्रिय
सागर हुन् तिम्रो नयन मोति नझार्नु प्रिया
जहाँ इक्छ्या त्यहीं उपाय यदि तिमीले चायो भने
बन्नु पर्छ बतास तिमी मनमा बादल छायो भने
सागर हुन् तिम्रो नयन मोति नझार्नु प्रिय
सपना फुल्ने ति नयनमा आँशु नपार्नु प्रिय
सागर हुन् तिम्रो नयन मोति नझार्नु प्रिय
तिम्रो शहर् छिरेपछि मैले आफ्नो नाम पाएं (गजल)
कति प्रहार गर्छौ दैब केछ ममा खोट ? (गीत)
एउटै कथा व्यथा तर, अलग जिउनु पर्ने (गीत)
न जीउनु नै नपर्ने न त मर्नै नपर्ने (सुवास संगम राई)
तिमी जुन रहरले म मा फुल्न आयौ (दिनेश अधिकारी)
अनमोल आँसुहरु तिम्रो यादमा झार्दै छु (जे पी अन्जान)
ऊ नि दुई थोपा आँशु रुने गर्छ (कविता) (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
मरुभुमिमा फुल रोपे पानी बनी आउ प्रिय (गजल) (Kshitij Sagar)
शिखर चुम्न नपाए नि, झर्न त देउ प्रिये (गजल) (वासुदेव बुढाथोकी (सागर))
तिहार आयो धेरै आँशु नझार्नु है बहिनी (गजल) (कोमल भट्ट)
मालिले फुल सारी गए पनि वेर्ना सरी सर्दिन म (गजल) (Rana Bahadur Limbu)
