फेरि एकजना पत्रकारको हत्या भएको छ
सवैको मन-मष्तिस्क त्यतै तिर गएको छ
अक्षर र शब्द संग खेल्नेको मन रोएको छ
कलम चलाउनेहरुको ह्रिदयलाई छोएको छ॥
सोचे होलान् हत्याले आवाज छेकिन्छ भनेर
अरु कैयौँ जन्मने छन्,..... यस धर्तिमा गनेर
एक दिन हार्नेछन् बाहुबलको भरमा राज गर्नेले
न्याय पाएको मानिने छ कलम चलाउदा मर्नेले॥
म अबोध मान्छे
मेरो मस्तिमा अधम र मुर्खताको
घातक दाग लागेको थिएछ,
मेरो बैठान कट्टर थियो
र त कसैको दिलको कुरा बुझ्न असमर्थ थिएँ ।
असमर्थित म जब फालिएँ
तब,अकडिएका मेरा बैठान पग्लिन थाले
अनि मस्तिका दागहरु पखाल्न थाल्यो
बिस्तारै-बिस्तारै
सुस्त-सुस्त
अनि चेतना खुल्न थाले
तर म रित्तीसकेको रहेछु
चेत खुल्न अगावै,
यसर्थ आज पश्चातापको मैदानमा
नि:सहाय म छटपटाई रहेको छु ।
किन कि,
कुनै दिन मेरो पनि
एउटा छुटै संसार थियो
तरंगीत मन शान्त हुन्छ आज,
एकपल्ट बुद्धका ती आँखालाई नियाली हेर
बसन्त पलाउछ, डढेको मुटुमा आज,
एकपल्ट शान्तिका संदेशलाई गमि हेर - !
मानस त़प, शान्तिका जप, सास्वत हुन्छ तब,
जब बहिरिन्छौ हामी कुरूप बिचारहरुबाट
बिचारमा तर्क, आँखामा मर्म, धर्म बन्छ तब
जब तडपिन्छौ हामी अरुको घृणा र पीडाहरुबाट
संकल्पको दियालो जलाऊ मन मनमा आज
निभ्न दिन्न दयाको चिराग भनि
यहाँ अरुको देखेर
जलनको सागरमा
जल्नेहरुले
कल्पनामा शब्दका सागरमा
गोतालाई मोतिरुपी शब्द झिकेर
यहाँ
म ओशो र गुरु महाराजको
अनुयायी हुँ भनेर खोक्ने गरेको
र दुइ चार भ्रमित कुरा गरेर
सिधा साधा पाठकको
आँखामा भ्रमको छारो हालेको प्रस्ट देखिए ।
ये मनका चिन्तनबादीहरू ,
ये भौतिक तनका
कुरा काट्ने नारदबादीहरू
सक्छौ भने
तिमी ओशोले झैँ
आफ्नै तपोबन खडा गरन ?
ताकी तिम्रो मार्गदर्शन
दुनियाँ मै
पहिलो नयाँ आयाम होस् ?
मानिसलाई मानिसहरु संग जोड्ने आस्था
वर्तमानलाई गतिशील बनाउने आस्था
भविश्य प्रति आशा जगाउने आस्था
विचार आस्था, शिद्धान्त आस्था
निष्ठा आस्था, व्यबहार आस्था
अनुशासित बनाउने आस्था
बाटो देखाउने आस्था !!
तर...
लाग्छ आज घाईते भएको छ आस्था
वाहकहरुको नास्ता भएको छ आस्था
मजँवुद छन्, ती जराहरु
बलिया छन्, ती हाँगाहरु
जगल्टीएका छन्, ती लहराहरु
केवल...
परिवर्तन गरयौं, भयौं भनी
फिर्रफिर्राइ रहेछन् पातहरु
परिवर्तन गर्नुथ्यो ती जरा हाँगाको
यता नक्कली उता सक्कली भई,
ऐँया मारे'बा !
धरापमा पारि,
ऐँया मारे'बा !
लोला भन्दै गोला हानि,
ऐँया मारे'बा !
हर प्वालमा पिकच्कारि छाडि,
ऐँया मारे'बा !
होली भन्दै ढोका फोरी,
ऐँया मारे'बा !
मित्र भनि हात जोडि,
ऐँया मारे'बा !
बलिष्ठ भीम र कोमल द्रोपती मिली,
ऐँया मारे'बा !
रंगरोगी बनाई मैरीमा पुर्याई,
तिमीबाट टाढा हुनु पर्छ भने
तिम्रो मुटु छुनु पर्छ मैले
टाढैबाट नियाल्नु पर्छ भने
सामुन्ने नआऊ भुल्न पर्छ मैले
आँखा नजुदाऊ आँशु बग्छ अहिले
छलेर आँखा तिम्रो रुनु पर्छ मैले
बहाना नबनाऊ मुटु जल्छ अहिले
छोडेर तिमीलाई जानु पर्छ मैले
झन् झन् ब्यथा चर्कन थाल्यो
बिर्सन खोज्दा माया बढ्न थाल्यो
माग्नु त धेरै थियो खै माग्नु यहा के
बुद्धको देशमा शान्ति मागु भने,
शान्ति क्षेत्रमै घरीघरी बुद्धको चिहान खनिन्छ ।
न्यायको निम्ति क्रान्ति मागु भने ,
क्रान्तिमा क्रुर स्वार्थ लादिदै छ
सिताको जन्म भुमिमा आदर्श मागु भने
दिन दहाडै अस्मिता लुटिदै छ ।
खै यहाँ के माग्नु र
सभ्यता भुलेकालाई सभ्यता मागु भने
ए बास बस्नै नसकेर सुटुक्क गैसकेछ ।
दुई हात थापि अधिकार मागु भने
त्यो हरेक साझ सुराको प्याला सगै सिद्घीएछ ।
अन्यायले छटपटिदा न्याय मागु भने
न्यायमा नराम्रो खडेरी परेछ ।
खालि सिउदोमा एक चिम्टि सिन्दुर मागु भने
खै पलपल सिउदोहरु उजाडिदैछन् ।
टहुराहरुको लागि साहरा मागु भने
माछापुच्छे! 'हिमशिखरको बादशा' पोखराली !
देखेँ तिम्रै वरपर सबै पश्चिमा राज्य खालि !
डाँडाकाडाँ वन नद दरी सम्थली औ कराली
साराका छौ प्रभु सरि तिमी दिव्य श्रीपेच डाली !
राजा ! तिम्रो बगल महिषी अन्नपूर्णा हिमाल
नीला गादी उपर डटिँदा हुन्छ शोभा कमाल !
राजारानी ! हृदय कविको तृप्त कैल्यै हुँदैन !
नेपालीले हुकुम दुईको छातिले बिर्सिदैन !
हाम्रो राष्ट्र प्रकृति रचना छन् प्रधानै हिमाल !
चूली राजा बहुविध जहाँ सत्यका नीतिपाल !
सेतो छापा सकल दिलमा पर्छ आदेश सार !
हाम्रै हाम्रै प्रकृतिसँगमा मन्त्र मीठो बहार !
सान्दर्यैको चलपल हुँदो पोखरीझैँ छ देश !
थुम्काथुम्की सरस हरिया राखिए बेस बेस !
माछामाछी सदृश दुनियाँ क्यै सुनौला रँगिन !
सेतो माछो प्रमुख पुछेर, राज गर्दो छ मीन !
