यति मात्र फरक छ
तिमी र हामीमा-
तिमी बुद्ध भयौ,
हामी बुद्धू भयौ.....!
तिमीले,
दु:खको कारण ईच्छ्या हो भन्दै
महल त्यग्यौ.....,
हामीले,
ईच्छ्या पुर्तिले दु:ख मेटिन्छ भन्दै
महल बनायौ......।
तिमीले
असल जिवनयापन गर्दै
मृत्युवरण मोक्ष हो भन्यौ...,
हामीले
माहापापी भएर नि
प्राण जोगाउनु नै धर्म हो भन्दै
मृत्यु सँगाल्यौ......।
तिम्रा छिमेकिहरु
तिम्रो संगतले
अँगुलीमारबाट भिक्षु भए...,
तर हामी
तिम्रा संतान
भिक्षुबाट अँगुलीमार भयौ...।
एक-एक ठाँउँ
थिर्थ भए।बनाईए
तर हामी
।तिम्रा आफन्तले
तिम्रो जन्मभूमिलाई
ठगीखाने बिर्ता बनायौ....।
बुद्ध!!!
हँसो र लाज लाग्छ
यथार्त भन्दा तर
हाम्रा लागि तिमी
कौवालाई बेल सरि,
बाँदरलाई अदुवासरि,
अनि हाम्री बुढियालाई
पिज्जा र हाँटडाँगसरि भएका छौ....।
हा... हा.. हा..!!
खित.. खित..खित...!!!
बिदा-बिदाको देशमा
अझै एउटा बिदा भै
थपिएका छौ...
र हामी माहान
मगन्ते / भिकमागाको लागि
अझै एउटा कटौरा भई
थपिएका / थापिएका छौ.....।
Suresh Prasad Aryal Kanchho द्वारा रचना गरिएका अन्य लेखहरू
ल्या त बुढि कुटेलौरो दरबार हान्न जान्छू (गजल)
मीरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ (गजल)
