गम्भिर मोडमा उभिएको हाम्रो वर्तमानलाई,
कतातिर मोड्ने हो, अनि के संग जोड्ने हो !
लाग्छ, ईतिहासका रचईता हौँ भन्नेहरु नै
आज रणभुल्लमा छन्,
मेचि-कालि भावनाले जोड्नु पर्ने यो वेलामा
अंशवण्डा लगाउने सम्पति होइन मुलुक भन्ने विर्सिएर
यो साझा फूलवारि भित्र आलि र काँल्ला निर्माण गर्दैछ्न्
तेरो र मेरोको भावना छरपष्ट छर्दैछन्,
आधुनिक, समृद्ध र नयाँ नेपालको नारामा
मातृभूमिको अस्मिता माथि नै धावा बोल्दैछन् !
नारा शिद्धान्त र विचार धेरै छरिए याहाँ,
खोक्रा आश्वासनहरु धेरै बाँडिए याहाँ,
तर भएन आज सम्म भने जस्तो,
कसरि होस त ?
जव मुलुक र जनताको अस्मितानै हुन्छ यति सस्तो !
भन्नै पर्ने भएको छ, देश यसरि बन्दैन,
अनेकतामा होइन एकतामा शक्ति खोज,
नारा, शिद्धान्त र विचार भन्दा पनि
नियत र व्यबहार सफा रोज,
आश्वासनहरुको पहाड ठड्याउने भन्दा पनि
विश्वास आर्जन गर्ने गोरेटो रोज,
अनि मात्र मरेको आश्था, टुटेको विश्वास
अनि फाटेका मनहरुलाई जोड्न सकिने छ॥
Shailendra Kr. Thapa द्वारा रचना गरिएका अन्य लेखहरू
प्रकृतिको वरदान नेपाल देश (कविता)
युवाहरुका नाममा आवाहान (कविता)
