न मिल्ने गाउन, न सुनाउन मिल्ने
यो कस्तो अनौठो गीत
नलुकाउन सक्ने नदेखाउन मिल्ने
यो कस्तो अनौठो प्रित
कहिले गाउछन् यी ओंठहरु,
सम्झेर उनको माया
कहिले हास्छ्न् यी आँखाहरु
कल्पेर उनको कायाँ
कहिले बहकिन्छ मुटु
सोचेर मनको यो मीत
कहिले तड्पिन्छ मुटु
न बाँसुरीको धून चाहिन्छ
रमाउन उनीसंग
न पुर्णिमाको जून चाहिन्छ
सरमाउँन उनीसंग
जीवननै तरंगीत पार्ने
यो कस्तो अनौठो गुण
जता हेर्र्यो उतै देख्छु
प्रीतिको यो अजम्बरी धुन - !!!
धेरै धेरै माया पनि टिक्दैन रे भन्ने सुने (गजल)
हरेक न्यास्रो साँझले... (कविता)
न मुस्कुराउँछन् यी ओठहरु... (कविता)
हुनु पर्ने नेपाली हो... (Shailendra Kr. Thapa)
सदाबहार गाईजात्रा मनाउने भए (Shailendra Kr. Thapa)
जीवन जिउने आधार... (Rajesh Rumba Lama (Atript))
थङ्नामा जनता सुताउने नेता खबरदार (गजल) (Rana Bahadur Limbu)
आफ्नै घुडा टोक्न मिल्ने भए (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
न जीउनु नै नपर्ने न त मर्नै नपर्ने (गीत) (सुवास संगम राई)
घर बनाउन थाले पछि काँटी पाउन गाह्रो नहोस् (गजल) (सरिता शर्मा समादर्शी)
के लेखेछ भाविले निधारमा हेर्न नमिल्ने (गजल) (रेशम श्रीस (निराश बिरही))
