नसजाउ कबिता प्रिय!, मेरो अङ अङ चोरेर
मुटु मेरो महभरि, आँतलाई तोडेर
नयन भाँती हिड्दछन्, नासिका छ सुगन्धित
जलप लाली गालाको, गोधुली लाई भरेर ।
नसजाउ.........
रितुहरु रमाउछन, बोल सुन्दर बोलेर
छटा सबै शर्माउछन्, परिहाँस जोडेर
पयर चलोश जता मेरो, झन्कारले बोलाउछ
उच्च छन गगन छुने, मादक्ता ती घोलेर ।
नसजाउ........
लज्जाहरु झुक्दछन्, मधुमास लाई फोरेर
लचक छ जो, भुलाउछन्, अप्सरा कोरेर
नर्तन गरेर देखाउछ, पवन झै बहेर
नसजाउ कबिता.........