अजम्बरी न्यानो साथ मा'ग्या थिएँ तिमीसंग
बास बस्न भित्रि आँत मा'ग्या थिएँ तिमीसंग
चोटैचोटले जिन्दगि यो धुजा धुजा पारे पछी
राहतको मिठो बात मा'ग्या थिएँ तिमीसंग
बेदनाको ओडारमा गुम्सिएर बस्दा मैले
साहाराको त्यो हात मा'ग्या थिएँ तिमीसंग
जिन्दगीका चाहाहरु अधेंरीमा डुब्न लाग्दा
चाँदनीको नौलो रात मा'ग्या थिएँ तिमीसंग
पिरतिको पर्खाल त्यो नगाउन सक्छौ मायाँ
मेरो हात समाएर भगाउन सक्छौ मायाँ ।।
माग्या हैन हात तिम्रो साथ मात्र मागेकि हुँ
बिपतीमा अघि बडी सघाउन सक्छौ मायाँ ।।
आशा मरे जाग्थ्यो होला चाह मर्न लागि सक्यो
मर्न लाग्या चाह मेरो जगाउन सक्छौ मायाँ ।।
तिमी सगँ कुनै कुरा नमागे रै बिन्ति गर्छु
मेरो चिता माथि आगो लगाउन सक्छौ मायाँ ।।
तिम्रै हुने चाहाना थ्यो तिम्रो नभै मरे भने
मेरो अस्तु गंगा लगी बगाउन सक्छौ मायाँ ।।
बात हरु चल्छन भने चल्न देउ सानु ।
रात हरु ढल्छन भने ढल्न देउ सानु ।।
माया प्रित नै नबुझ्ने ति रुढीवादी सबै ।
जात हरु जल्छन भने जल्न देउ सानु ।।
साचो प्रेममा इर्ष्यालु हरुको मन भित्र ।
खात हरु बल्छन भने बल्न देउ सानु ।।
आउ हामी साथ हिडौ प्रेम पथ मा सँगै ।
आत हरु गल्छन भने गल्न देउ सानु ।।
दोबाटो मा लुकिछिपी यही समाजले नै ।
घात हरु छल्छन भने छल्न देउ सानु ।।
छंग छंग गर्ने खोलि सरी,{ हाम्रो माया बगिरहोस } २
पल पल मर्ने मुटु हाम्रो, { सँधै खुसि रहिरहोस } २
सर सर चल्ने हावा भइ दुइ मुटु हाँसी रहुँला
कल कल बग्ने पानी भइ प्रीत हाम्रै गाँसी रहुँला
हल चल छर्ने लहर सरी , हाम्रो माया चलिरहोस
पल पल मर्ने मुटु हाम्रो, सँधै खुसि रहिरहोस
यौटा गीत जिन्दगीको लेखेर मरुंला
तिम्रो लागी मुटु आफै छेकेर मरुंला
यस्तै रैछ बांचिन्जेल दुखको जिंदगी
तिमी भित्र खुशीयाली देखेर मरुंला
आखा छोपी रौला बरु छातीनै थिचेर
एक पल्ट आँशु सरी भेटेर मरुंला
तिम्रै निम्ती मर्न पाए खुशीले रमौला
यौटा तार पिरतीको रेटेर मरुंला
ईच्छाहरु मनभरी साँचेको तृष्णाले
पिरतीको प्यासहरू मेटेर मरुंला
जाग सारा नेपाली हो काम थाल्न पर्ने भयो,
निभेको त्यो दियोलाई फेरी बाल्न पर्ने भयो ।
मै हु भन्ने बाघहरु स्याल बन्दै गए पछि
बाकी र'का फ्याउरालाई तान्दै फाल्न पर्ने भयो ।
फैलाई छाडे अशान्ति त्यो देशमा स्याल कराएर
मुख बन्द गराउन यो चाल चाल्न पर्ने भयो ।
भ्रष्टचारका साना दुला झन ठुला पो बनाएछन्
पुरै देश भासिएला ति दुला टाल्न पर्ने भयो ।
पितललाई सुन ठानि ठुलै गल्ति गरेका छौ,
सुन खोज्दै बालुवामा त्यस्लाई गाल्न पर्ने भयो ।
छट्पटाई रहेछु आज म तिमीलाई भेट्न
बर्सौ देखि को प्यास हरु , लाई मेट्न!!
काली गोरी होची पुड्की कस्ती भयोउ कुन्नी
चन्चल छन यि आँखाहरु ,तिमिलाई देख्न !!
संसारको सारा खुशी दिउला पर्खिबस मलाई
उडी आउछु तिम्रो सामु कस्ले सक्छ छेक्न !!
विश्वाशमानै माया अडिन्छ धैर्य गरी बस है
दुस्मन लेनी सक्नेछैन हाम्रो मायाको ,घाटी रेट्न !!
छ प्राप्तिको सुरा शरद् ! सुखोत्सवी छ मानव !
फली, फुकी, धनी धरा सुनौलिएर मुस्किइन् !
सुधा–उरीज सप्किंदी ! स्वभावमस्त ! मुस्कुरी !
ए सुन्दरी ? रसा सरी रुमाल फर्फराउँछयौ ?
रसाल भार रेशमी विचित्र चित्र रेखिए !
बन्यौ कि फूलले तिमी ? सुगन्ध ली हवा बहे !
रङ्गीन ज्यान झ्यालकी ! बजारबीचकी उषा !
उपास्दथें म अम्बिका ! झसङ्ग झैं यहाँ भएँ !
शरन्निशा तिमी झुकी, झिकी लजालु घूँघट,
स्मिति–प्रयोगिनी बनी, जिती सफेद चाँदनी,
सितारिंदी उदाउँछयौ ? बनाइ अङ्ग मख्मली ?
टुना गरेर चित्तमा चकोरका झिलीमिली ?
अनङ्गबाण झैं बस्यौ ? मिलिन्द डाक्न चञ्चली !
स्वरुप–शिल्पकारको टुना गवाउनाकन ?
म हूँ सितार स्नायुको, बजीरहेछु झन्किँदै !
समुद्र आज हो बडो छचल्किँदो जुनेलिँदै !
बियोग ले तड्पियर, आज म जली रहेँ,
सुकेका झिजा सरी, दन दनी बली रहेँ !!
उठेर अगाडि बड्न नस्क्ने भएछ जिन्दगी
ठिङग उभिय बाटो बिच, कता जाउ अल-मली रहेँ !!
खाटा बसेको घाऊ निको हुन्न झन बल्झिदिन्छ
दबाइ भनी सराब पिए, भित्र भित्रै गली रहेँ !!
सडक बिच ढल्यो जिबन मान्छे हरुलाई भो वाह !वाह!!
कुल्ची हिंडे छाती माथि, ढुकढुकी मात्रै चली रहेँ !!
बिरहको भाका गाउदै बाँची रा'छ जीवन ।
पुतलिको खेल जस्तै नाँची रा'छ जीवन ।।
चोटैचोट छातीभरी दुख्छबल्झी जहिल्यै ।
सोचेजस्तै जिन्दगीमा भएननी कहिल्यै ।।
सबैमाझ दुख्दै भा"नी हाँसी रा'छ जीवन ।
बिरहको भाका गाउदै बाँची रा'छ जीवन ।।
भाग्य मेरो यस्तै रैछ दोसदिनु कस्लाई ।
मान भाची टाढा भयो मुटुमाने जस्लाई ।।
