पेट भर्नलाई की त काम हुनु पर्छ!
बोली मिठो या त सलाम हुनु पर्छ!
रात त्यसै रंगीन त कहाँ हुन्छ र!
मातै चढ़ने थोरै त जाम हुनु पर्छ!
असल कर्म गर तिमी लक्ष्य लीई!
अमरत्व पाउनलाई नाम हुनु पर्छ!
हावा चल्छ पात हल्लिन्छ किन?
बसेको त्यहाँ पक्कै राम हुनु पर्छ!
पेट भर्नलाई की त काम हुनु पर्छ!
बोली मिठो या त सलाम हुनु पर्छ!
रात त्यसै रंगीन त कहाँ हुन्छ र!
मातै चढ़ने थोरै त जाम हुनु पर्छ!
असल कर्म गर तिमी लक्ष्य लीई!
अमरत्व पाउनलाई नाम हुनु पर्छ!
हावा चल्छ पात हल्लिन्छ किन?
बसेको त्यहाँ पक्कै राम हुनु पर्छ!
रात पछि शान्ति निभ्ने बिहान हुनु हुन्न ।
अराजकता पोषण गर्ने विधान हुनु हुन्न ।
होस गर कानुनका रक्षा गर्ने बैरी तिमी ।
देशद्रोही र भ्रष्टाचारी सम्मान हुनु हुन्न ।
देश अनी जन्ताको मर्म केहो बुझ तिमी ।
धेरै भए त्यस्तो अब वलिदान हुनु हुन्न ।
आफ्नै माटो प्यारो तर, वैर हुन्छ धेरै नै ।
जन्मभूमि हामीलाई नै बिरान हुनु हुन्न ।
हतारको काम थियो ।
चक्का जाम थियो ।
नव शिशु को धर्तिमा
आउनु पर्ने ठाम थियो ।
तर........
सडक भरि टायर बालेर
मुर्दाबाद को लाम थियो ।
सडक मा मुर्दाबाद गर्नेको
हिजो हातमा लगाम थियो ।
नव शिशुको अवसान हुदा
टुलू टूलु हेर्ने हराम थियो ।
तिमी सँगै माया बसेछ, म बिर्सु कसरि
तिमी तिरै दिल फसेछ, म बिर्सु कसरि।।
एक्लै हुँदा सधै टोलाउछ, यो मेरो नयन
तिम्रो मायाले मन कसेछ, म बिर्सु कसरि।।
तिम्रो माया रैछ नशालु, त्यो विषै लाउने
छाती भित्र दुख्यो डसेछ, म बिर्सु कसरि।।
अव कहाँ भुल्न सक्छु, यो जीवन भरि
नशा-नशा पुरै पसेछ, म बिर्सु कसरि।।
माया र प्रेम रहित, शहर म कहाँ खोजूँ ।
लोभ, ईर्ष्या, मेटाउने, जहर म कहाँ खोजूँ ।
सधै हुन्छ पीर यही, शांति पाऊँ कसोगरी ।
अतितमा चुकेको त्यो प्रहर म कहाँ खोजूँ ।
छाएको छ देश भरी अन्योल र अत्याचार ।
शांति झन्डा फ'राउने लहर म कहाँ खोजूँ ।
छाती भरी देश लगाई, सहीद भए सपूत ।
आमा प्रति मरी जाने, रहर म कहाँ खोजूँ ।
बैगुनीले घात गर्दा बेहाल भएँ आज !
वियोगमा रुनु पर्दा बेहाल भएँ आज !!
न त घरको न त घाटको बनाएरै गयौ !
खुशीहरु सबै हर्दा बेहाल भएँ आज !!
संगैं जिउने संगैं मर्ने, कसम आफैं तोडी !
इच्छाहरु भित्रै मर्दा बेहाल भएँ आज !!
खुशी जति लुटीसक्यौ के नै बाँकी छर !
मनै भरी पिडा छर्दा बेहाल भएँ आज !!
सपनीमा अचेल म टुक्रिएको देश देख्छु ।
नरोकीने पाऊहरमा नोकीला ठेस देख्छु ।
रक्षक नै भक्षक भए कसको भर पर्नु खै ।
सबैकान चिरिएका साधूकोझैं भेष देख्छु ।
विदेशीन कहर छ कस्ले बुझ्छ पीरमार्का ।
युवा छैन त्यहाँ केवल फूलेको केस देख्छु ।
असल पाऊ बढ्यो भने प्रवृति छ तान्नेकै ।
राम्रो अब लोप भयो दुश्ट मात्र शेस देख्छु ।
उसै संग यो मनको कुरा पोख्ने आशा मेरो ।
कस्को मायाँ धेरै होला भनि जोख्ने आशा मेरो ।
सकिंदैन बाँच्न दिल भित्र राख्या बिना अब
र त अब जानेलाई यहीं रोक्ने आशा मेरो ।
जिउनु छ धेरै हामी दु:ख सुख झेल्दै यहाँ
यसर्थ त भोगाई'ती साथै भोग्ने आशा मेरो ।
हुन्न तिम्रो मिलन नै भन्छन् ईर्ष्या गर्नेहरु
अनि र'पो तिनै संग बाजी ठोक्ने आशा मेरो ।
कुन मन्त्रीकोमा जान्छौ जनता, कुन नेताकोमा जाने हो !
कुन कोसेलि बोक्ने अनि, साथ कसोरि लाने हो !
नेता हाम्रा सर्वज्ञ छन्, मन्त्रीको त कुरै नगरौ
आफ्नो भलो चाहने हो भने, खल्ति यीनका भेटीले भरौँ
विकास निर्माण भएन त के भयो,
भागवत पुराणको उद्घाटन गर्दाछन्
जनता कंगाल भए त के भयो,
आफ्नो र आफन्तको ढुकुटी भर्दाछन्
फेर यीनको समाते वैतर्णि तर्न सकिने
नत्र जमिनमा पल्टेर ज्युँदै हो मक्किने
यस्ता सर्वज्ञ प्रभुको सेवा गरे मिल्छ मेवा
शुभलाभ हुने जो काम छन्,ति हुने छन् तिम्रा पेवा
रक्सी मै शक्ति थियो भने बोतल हल्लाई दिन्थ्यो
स्वादै थियो अति मिठो भने पिउन सिखाई दिन्थ्यो
निको हुदैन कहिल्यै मनको घाउ पिएर नै यो जहर
औषधि नै थियो भने मुटुको पिडा मिटाई दिन्थ्यो
बिर्स्यो कसले लौ भन हे साथी चुर्लुम्मै डुबे पनि यही
पिएरै शान्ती मिल्थ्यो भने सम्झना हराई दिन्थ्यो
सर्वस्यै किन गुमाउनु यसमा अचुक औषधि सम्झी
झन् रुन्चे बनायो पिएर यसले किन हँसाई दिन्थ्यो