रिक्त छु ,नभएर तिमी
छु म किन? छैनौ तिमी
हर हारकि जित तिमी
मेरो विश्वाशाकी, प्रित तिमी !!
न रोक यी पाइला
हर चाल्, हौ तिमि,
उर्लदो बेगको
नरोकिने, छाल् तिमि,!!
नबोल ढुक-ढुकिमा छौ तिमि
नदेखाउ रुप तर ,टक-टकिमा छौ तिमि
दिन्न म जुन-तारा
छैन कुनै म्रिदु पन
छ त उहि ,हरपल
चाहना जो निसदिन
नेपाली लेखहरु - पृष्ठ १२८
विधाहरू
दशैं आयो राम्रै सङ्ग, मनाउनु है साथी
आफ्नो रीतिरिवाजमा, रमाउनु है साथी
केटा केटी आँगनमा, रौनकता छर्लान
बजारमा नयाँ लुगा, छनाउनु है साथी
आफन्त र नातेदार, सबै जम्मा होलान
आपसमा माया प्रीति, खनाउनु है साथी
जमरा र टीका लगाइ, नाचगान गर्लान
सबै लाई मीठा गीत, भनाउनु है साथी
मान्यजन र बूढाबूढी, आशिर्वाद देलान
सदप्रेमले हाँसी खुसी, बनाउनु है साथी
र्याल झार्दै मुखबाट, पोखिएर बाँच्नेहरु!!
गाई मारि गँहुतमा, चोखिएर बाँच्नेहरु!!
अझै कत्ति गरिरन्छौ, बलात्कार जननिको,
लालचाको तराजुमा, जोखिएर बाँच्नेहरु!!
घुम्ने मेच अन्धो मान्छे, टाँसिएर बसेको छ,
आफ्नै छाँया सँग, आफै ठोक्किएर बाँच्नेहरु!!
रङ्ग मञ्च तताउँछ, नामर्दले चिच्याउदै,
अघिपछि पाउ सार्दै, रोकिएर बाँच्नेहरु!!
कबी छन कोर्छन कबिता
कती बसी हेरछन रमिता
चिलममा सुर्ती र गाँजा
बन्दछ, त्यो मनको राजा
मोज मज्जाका सब अधिकारि
डुल्छन, घुम्छन फन्को मारी
चल्दछ निसदिन उहि बजार
उहि घर छ, सब परिबार
आ उछन जोगि लट्ठा बोकि
धाउछन घर घर्घर लट्टा रोगि
कस्तो ब्याध हो जीब जगतको
को छ बेस, को बेहोसि
तिल तिल् गन्दै, जोडछ कोई
लोभ क्रोधको ढोङि भैइ
खोजला को बुझन संसार
ठुलो उ छ, जो सङ् छ पापाचार
अदृश्य पिडाले, गलायो तिमीलाई
शंकै शंकाले, जलायो तिमीलाई
स्वपनिल आखाँमा, बिभत्स दृश्य
सपनीले पनि, छलायो तिमीलाई
बिराजमान थियौं, मनको सिहासनमा
अबिश्वासले आफै, ढलायो तिमीलाई
बुझ्न नचाहादा, मेरो एथार्थता
ब्यर्थैमा चोटैचोट, फलायो तिमीलाई
प्रगतिले लामा पाईला चाली रहुन् समीपमा
टीका अनि जमराको थाली रहुन् समीपमा ।
दुर्गामाता दाइना हुन् है लक्ष्मीले बास गरुन्
बाटैभरी फूलैफूलको डाली रहुन् समीपमा ।
खुसीहरू आउन् अनि दु:खहरु हराउन् ती
जताततै विजयका ताली रहुन् समीपमा ।
बिजयादशमीको आसिर्बाद यही मिलोस
इज्जत र सम्मानका लाली रहुन् समीपमा ।
एकैछाक खाँदापनि अघाउने तै जोगी हो
रातैभरी पंचधुनी जगाउने तै जोगी हो।
सांसारिक मायाँमोह भोगविलास गुमाएर
शिरपाउ गेरुबस्त्र लगाउने तै जोगी हो ।
शंख फुक्दै रातीराती दशघर डुल्दै हिंडी
भुतप्रेत किचकन्या भगाउने तै जोगी हो।
भन्छन कोही सयौंघर डुलीआ'को भिक्षाबाट
भट्टी पुगी जाँडरक्सी मगाउने तै जोगी हो ।
तिमीलाई नसम्झी नै कुनै रात काट्या छैन
तिम्रै लागि साच्या मुटु अन्त कतै साटया छैन l
सम्झनामा तिमीलाई संगालेर सधै राखें
जतनले राख्या तिम्रो माया अझै फाट्या छैन l
सत्य सत्य झुट्टा कुरा मैले कैले गर्या छैन
कसमको कुरा गर्छौ किन मैले ढाट्या छैन l
बिपनीमा तिम्रै छाया तस्विर नि तिम्रै देख्छु
सपनीमा पनि कसै सित प्रिती बाट्या छैन l
हुलास मुस्ताङ आफु चड्दै अरुलाई दिई ,प्राडो
४९ मन्त्री थोरै भय अरुपनी थप्दिनुस् ,चाडो
शान्ती प्रकृया टुङ्गो लगाइ सम्भिधान लेख्नुस् छिटो
निर्धक भई घरमा बसी खान पाउ खोले ,फाडो
देश लाई टुक्राएर भाग बन्डा लगाउदैमा....
विश्वसामु हामीहरुको के हुन्छ र ? शिर ठाडो
आफ्नै दु:ख सम्झियर काम गर्ने कर्मचारी भर्ना गरौ
घुसिया र भ्रस्टचारिलाई कटाइ दियहुन्छ ,डाडो
घर बनाउन थाले पछि काँटी पाउन गाह्रो नहोस्
आफ्नो अस्तित्व बचाउने आँटि पाउन गाह्रो नहोस्।
असलिको रुप रङमा नकली सुनले भाउ पाए पनि
दुलहिको शोभा बडाउने खाँटी पाउन गाह्रो नहोस्।
पिज्जा, बर्गर,बिर्यानीसबको फेब्रेट भए नै पनि
गुन्द्रुक, ढेडो निलिदिने घाँटी पाउन गाह्रो नहोस्।
घर बनाउन थाले पछि काँटी पाउन गाह्रो नहोस्
आफ्नो अस्तित्व बचाउने आँटि पाउन गाह्रो नहोस्।
