पसिनाका खोली खोल्सा, तरेको म मान्छे !
यी गहमा सधैँ आँसु, भरेको म मान्छे !!
जहर छर्नु पर्दो रै'छ, अमृत फलाउन !
त्यही काइदा जान्नेले, हरेको म मान्छे !!
कतै सुनैसुनको महल, कतै ओतै छैन !
झुप्रो छाप्रोबाट समेत, झरेको म मान्छे !!
धर्ती स्वर्ग हुने रै'छ, लुट्न सक्नेलाई !
नर्कै प्रिय ठानी यता, तरेको म मान्छे !!
इन्द्रेनीझैँ तिम्रो जीवन !कति सुन्दर जीवन !!
सायद ज्युनै नजानेर, मरेको म मान्छे !!
हामि हाम्रो भविष्यको चिन्ता गर्न छाडौँ
देशकै भविष्य संग गाँसिएको छ
स्वार्थि भ्रष्टाचारि र विखण्डनकारिहरुका कारण
मुलुक र मुलुकबासिको भविष्य निसासिएको छ!!
याहाँ जो बसेका छन् देश हाँक्न
गतिविधि हेर्दा लाग्छ जाँदैछन् अप्ठ्यारोमा जाक्न
नव नेपाल निर्माणको जो गरियो कामना
झन जटिल समस्याहरुको गर्नु पर्ने भो सामना!!
न याहाँ पुरानो रह्यो न नयाँ बन्दै छ
“एकता” कालमै हाम्रो स्वाभिमान माथि गडेका गिद्धे दृष्टि
हामि बिचको “विखण्डन”का दिन गन्दै छ!!
कैयौ पटक याहाँ जंगे पिलर ढलेका छन्
सिमा छेउका दाजु-भाईलाई छिमेकिले फलेका छन्
सुस्ता-महेसपुर, मानेभञ्ज्याङ,
वा कालापानीमा हाम्रो स्वाभिमान दु:खेको छ
त्यो दु:खेको स्वाभिमानमा मल्हम लगाउने कुरामा
हाम्रो शासक वर्ग चुकेको छ!!
मुटु फुट्ने रातहरु फुल्छन कि कतै स्विटी
मन जुट्ने बातहरु झुल्छ्न कि कतै स्विटी
दुइ पंक्षी मायाका उडछन सँधै एकै बेगमा
तन लुट्ने मातहरु घुल्छ्न कि कतै स्विटी
खोइ कता चाहना बासना छरिन्छ कि यता
जीवन खुटने जातहरु खुल्छन कि कतै स्विटी
खुली बोल्नु भावना कल्पना रित्तिन्छ कि यता
जोबन फुट्ने घातहरु चुल्छन कि कतै स्विटी
मायामा संसार अडेको छ
मन-मनमा यो गडेको छ
विश्वास जसले गरेको छ
उ माथि-माथि चडेको छ
मायाले न जात भनेको छ
न धर्म वा क्षेत्र चुनेको छ
न धनि वा गरिब भेद छ
बस आकर्शणले बुनेको छ
भौतारीदै हिडेकी छु, दोबाटोमा छ जिन्दगी
दिन रात दु ख गर्छु, यो माटोमा छ जिन्दगी
देखेका ति महलले, बास दिने छैन मलाई
झुत्रा बस्त्र सुख्खा रोटी, र आटोमा छ जिन्दगी
सुनाउ त सुन्छ कस्ले, मेरा सारा पिर ब्यथा
हेनै सक्छौ भने हेर, यो टाटोमा छ जिन्दगी
जहाँ गए जस्तो भोगे, सुने धेरै कुराहरु
थाह भयौ सत्यताको, त्यो पाटोमा छ जिन्दगी
राति सपनीमा, उनलाई देखेँ,
मेरो यो मनकी, जूनलाई देखेँ !
बत्तीसै लक्षणकी, कति विघ्न राम्री ?
बैगुन केही छैन, गुनलाई देखेँ !
उनीविना एक पल, पनि के बाँचुँला ?
मुटु हुँदै बग्ने, खुनलाई देखेँ !
कसरी भुलू खै, मनै हर्ने छुनमुन ?
सम्झी पागलतुल्य, हुनलाई देखेँ !
हुनु पर्ने नेपाली हो, पहिचान हाम्रो त्यहि थियो
जात-जातिको लडाईले, लिन सम्म हुर्मत लियो
हिजो सम्म दाजु-भाई, भन्ने गर्थ्यौ काका-बडा
आज सवै हराउदै छ, हुन्छ जातका कुरा कडा!!
राज्य बिना कसैको नि, भोक आज नमर्ने भयो
कुसुण्डा र दलितले, त्यै राज्य नि नपाउने भयो
बाहुन क्षेत्रि शासक रे,राज्य यीन्लाई चाहिन्न रे
ठकुरि दशनामि आदि, यीनले पनि पाइन्न रे!!
जीन्दगीले केहि छोडे सरी
जीन्दगीले केहि मोडे सरी
कता कता मुटु दुख्छ मेरो
जिन्दगीले केहि फोडे सरी
आशा माया किन बढ्छ मेरो
जिन्दगीले केहि गोडे सरी
फुल पनि काँडा जस्तै लाग्छ
जिन्दगीले केहि तोडे सरी
आँशु हाँसो छुट्छ यहाँ मेरो
जिन्दगीले केहि जोडे सरी
मेरो देश तेरो देश होला यदि यहाँ फुटिन्छ भने !
मेरो भेष तेरो भेष होला यदि यहाँ टुटिन्छ भने !!
गाउँ घर टोल केहि नरहला हामी पराइ भए !
मेरो धुरी तेरो धुरी होला यदि यहाँ भूटिन्छ भने !!
बाबा आमा दाई केहि नरहला हामी चिरिए देखि !
मेरो नाता तेरो नाता होला यदि यहाँ छुटिन्छ भने !!
मेला पात पैंचो केहि नरहला हामी बाँडिए देखि !
मेरो दुख तेरो दुख होला यदि यहाँ चुटिन्छ भने !!
नदि नाला ताल केहि नरहला हामी छाटिए देखि !
मेरो पर तेरो वर होला यदि यहाँ ढुटिन्छ भने !!
परेली त्यो भिजाएर ''आँशु'' कतै झार्दैछौकी ?
आँफै चित्त दुखाएर ''आँशु'' कतै तार्दैछौकी ?
अस्ति सम्म राम्रै देखे हिजो आज अर्कै भयौ
बस्तीछोडि अन्तैबास ''तीमि'' कतै सार्दैछौकी ?
मन खोली बोल्थ्यौ सधैं थाहै नपाई फेरियौ
पलभर माया सम्झी ''तीमि'' कतै मार्दैछौकी ?
जीवन हाक्ने सारथी भने जस्तो नभेटाउदा
थकित जीवन सङ्ग ''आँफै'' कतै हार्दैछौकी ?
स्वार्थी कोही आएरनै तिम्रो खुशी लुट्यो भन्दै
हासो खुशी अरुसङ्ग ''आफै'' कतै बार्दैछौकी ?
