मनै रुवाई बाहिर हासो देखाउन गाह्रो हुन्छ
मुटु भित्र लागेको चोट सेकाउन गाह्रो हुन्छ
अथाह माया आफै भित्र लुकाउदै बाहिर
आफैलाई निष्ठुर बनाई लेखाउन गाह्रो हुन्छ
नयनमा तिमै्र तस्बिर मनभरीको सम्झनालाई
छैन भनि पर्दा लागाई छेकाउन गाह्रो हुन्छ
कहि कतै तिम्ले सानु बिर्सिएर गयौ भने
यो धर्तिमा मलाई पाईला टेकाउन गाह्रो हुन्छ
उन्नाइस बर्षपछि बिदेशिएको महेश आफ्नो गाउ फर्कन्छ। साथी-भाइसँग भेट्ने क्रममा उ रमेशको घरमा पुग्छ। अतितका पाना पल्टाउदै दुवै खुबै मज्जाले गफ्फिन थाल्छन। यतिकैमा बाहिरबाट रमेशको छोरा आइपुग्छ। साथीलाई आफ्नो छोरा चिनाउदै रमेश भन्छ "यस बर्ष बि एस सि सिद्ध्यायो अब एम एस सि गर्छ हरे।" तर ... महेश भने छोरालाई हेरेर केही छक्क पर्दै रमेशलाई प्रश्न गर्छ -"हन आमा बाउ त दुवै अग्ला छौ छोरा चाँही किन पुड्को"? रमेशले हाँस्दै हाँस्दै उत्तर दिन्छ "साथी तीन बर्षको उमेरदेखि पडाइको उचाइ बडाउनलाई दिनहु बोक्ने किताबको ठेलिसँग यसको शारीरिक उचाइ बन्धकी राखीदिएको छ नि त।" दुवै हास्छन गललल.....
आज एउटा, यस्तो नाता, गाँस्ने बिचारमा छु
तिम्रो याद, दिलमा राखि, हाँस्ने बिचार मा छु
यो मनको, फुलबारीको, माली तिम्लाई मानि कन
ह्रदयमा, तिम्रो तस्विर, टाँस्ने बिचारमा छु
तिम्रो याद, दिलमा राखि, हाँस्ने बिचार मा छु
सिउँदो भर्न' तयार छु, साथ तिम्ले, दिन्छौ भने
तिम्रो लागि, मेरो जिवन, माँस्ने बिचार मा छु
मेरो प्रित एक दिन्को होइन मायाँ ।
दाँत घोची फाल्ने सिन्को होइन मायाँ ।।
ज्ञान गुन सधैं सधैं मनमा राखे ।
बिक्ने वस्तु खेस्रो बिल्को होइन मायाँ ।।
मन दुख्छ रुन्छ प्रेम धोखामा सते ।
भाँची फाल्ने सानो सिन्को होइन मायाँ ।।
गर्नु किन? झुटो बाचा स्वार्थमा आफ्नै ।
चुटी भुटी खाने तिल्को होइन माया ।।
मान्छे मान्छे बीच पनि किन भिन्दै नजर् हुन्छ
आस्था टुटे बस्ती पनि काँस फुल्ने बगर् हुन्छ
काटे रगत् रातै बग्छ दर्दहरु एकै हुन् नि
उचोनिच हैन यहाँ भाबनाको सदर् हुन्छ
चुल्हो चौको किन बार्छौ कोही हुन्न सानो ठुलो
सम्मानले नै सबै जातको समाजमा कदर हुन्छ
उस्कै हात् को श्रम चल्छ पानी किन चल्दैन त
तिमी हामी जुट्यौं भने बिसंगती बदर् हुन्छ
तड्पियर म बस्दा धेरै धेरै खुशी हुदी रहेछौ
मेरा तस्बिर सारा जलाई उस्कै फोटो छुदी रहेछौ!!
बैगुनिलाई माया गर्दा जिन्दगी भो घरको न घाटको
साँझ जब ढल्न थाल्छ, उस्कै साथ हुदी रहेछौ !!
इज्जत तिम्रो सारा लुटी बद्नामी गरी छाड्दा ,
पस्च्यताप गर्दै कुना पसी रुदी रहेछौ !!
तिमीलाई त सस्तो भाथ्यो मेरो चोखो माया
मेरो नाम लिदै फेरी आज किन कुदी रहेछौ !!
अनि मनको रणभूमिमा चुकेपछी थाहा पाए ;
जुन प्रेममा बन्धक मन फुकेपछि थाहा पाए ;
अझै क्रमश: भत्किदै गएका रहरहरु मनबाट ;
अब दुनियाको सामुन्ने नै थुकेपछी थाहा पाए ;
र त्यागका क्षणिक लहरमा समाप्त भयो खुशी ;
मेरो बन्द आँखामा आँशु सुकेपछि थाहा पाए ;
स्वतन्त्र थियौ तिमी जे चहान्थ्यौ पुरा गरेउ ;
आज पराईको घुम्टो भित्र लुकेपछी थाहा पाए ;
खरानी भो भनी छोड्यौ लासै जल्याथेन,
हुर्र बल्यौ भनी छोड्यौ बॉसै जल्याथेन ।
तिम्रो मेरो बिस्वासको खाका जलाउदा,
जल्नु पर्ने सबै हो त्यों आशै जल्याथेन ।
पोल्दा पोल्दै छोड़ीदियौ अर्ध कल्चे पारी,
जलाएर छोड्यौ तर खासै जल्याथेन ।
सपुर् बत्ती चढ़ाएका चित्ता माथी तिनै,
दसिसुद्ध थुप्रिएको रासै जल्याथेन ।
आओस बहार जीवनमा सत्तरीका साथमा
जागोस भाग्य चम्केर सबै नेपालीका माथमा॥
दु:ख अनि पिडा र कष्ट हटुन जन जनका
पूर्णानन्द प्राप्त होस नेपाल आमको गाथमा॥
निष्ठाले घर गरोस भावना त्यो उच्च होस
सत्यता अघि बढोस कोहि नपरोस घातमा॥
जाली ति बिचार अनि कार्य समुल नष्ट हुन
बुद्धि पलाओस सबमा वजन होस बातमा॥
शुभ-कामना सबैलाई नया सालको ।
छुट्टै उमंग जागोस फेरी नया खालको ।
जे जे भयो बिर्सिदिनु सबै भूल सम्झेर ।
फेरी नौलो पाइला हिडौ नया चालको ।
हिजो सम्म जस्तो भयो भूल सुधार गरौ ।
खबर सुन्न पाइयोस अझै नया हालको ।
शांति छाओस जताततै देशले निकाश पाओस ।
भन्दै सबै सुन्न पाऊ भाका नया तालको ।
