मलाई भुली अरुलाई ,हाई नभन्नु ल,
अन्तिम भेट हो यो भनी ,बाई नभन्नु ल !
तिमी हिंड्ने बाटो हरुमा ,मलाई देखी रिस उठे,
अनुहार देख्नु नपरोस जान्छु ,बसाई नभन्नु ल !!
कती माया गर्छु तिमीलाई ,आफुलाई थाहा छैन,
घ्रीणा गरी मन पराउदिन म ,त-लाई नभन्नु ल !!
घिरौला झै रुख माथि ,झुन्डिएको देख्योउ भने,
आह !कती सुहाएको घाटिमा ,टाई नभन्नु ल !!
व्यर्थैको मेरो दिल चोरेर के पाउँछौ ।
जिउँदो लाश हुँ म फोरेर के पाउँछौ ।
मायाँ र दया छैन म संग त,तिमीले
दिलमा मेरो नाम कोरेर के पाउँछौ ।
आखिर मेरो कुनै चिनारी नै छैन त
म जस्तो झार पात सोरेर के पाउँछौ ।
गरिब हुँ म अनि शिक्षा हिन पनि छु
त्यसो त फेरी नाता जोडेर के पाउँछौ ।
तिम्ले पुज्ने भगवानले गरेको नी देखें !
भाग्य भंदै डोकामै दुध भरेको नी देखें !
पापै पापको भारी बोकि महान बन्नेहरू ,
पाप पखाल्न गंगा नदी तरेको नी देखें !
साधु संत पुजारी ती देऊतै हुं म भंदै ,
धम्क्याएर पबित्रता हरेको नी देखें !
देशद्रोही भस्ट्रचारी अमर बने यहाँ ,
देशभक्त कुकुर सरी मरेको नी देखें !
हो गहुगोरी बाटुली मन पराउने तिम्रो बानीले
हदै त्यहि उत्ताउली मन पराउने तिम्रो बानीले
हिजो भर्खर उडाएछ तिम्रो अर्धाङ्गीनीलाई पनि
सधै अर्काको बेहुली मन पराउने तिम्रो बानीले
घरकीलाई सधै सानी मात्रै सोच्दो रै छौ तिमी
रत यसै छोडी ठुली मन पराउने तिम्रो बानीले
न यता न उताको भयौ आखिरमा हेर त तिमी
बेकारमा घरमुली मन पराउने तिम्रो बानीले
स्वार्थ पुरा गर्न यसै मर्नेहरु
कमी छैन यहा भ्रम छर्नेहरु
गरिबको नाङ्गो फोटो देखाएर
बिटो झारी आफ्नै झोली भर्नेहरु
फुर्ती हाक्छ अझै उनै जान्ने भई
लौरी बिर्सिएर खोली तर्नेहरु
हास्छ बोल्छ सगैं सुख पर्दासम्म
पछि छुरा धस्छ आफ्नै पर्नेहरु
मुटु फोडि दियौ किन बैइमानी
नाता तोडि दियौ किन बैइमानी
कमी थियो धनको धनी थियो मनको
तर छोडि दियौ किन बैइमानी
सगैं हिड्दै थियो यात्रा जिन्दगीको
बाटो मोडि दियौ किन बैइमानी
यता भर पारी त्यतै नाता सारी
अन्तै जोडि दियौ किन बैइमानी
आफ्नो भाग्य आफैले नै, फुटाएर आयौ तिमी
त्यो अस्मिता परदेश मै, लुटाएर आयौ तिमी
ति ईमान्दार परिश्रमी, सोझा साझा जनलाई
भ्रम फिजाइ आपसमै, कुटाएर आयौ तिमी
किन हेर्ने अरुलाई त, आफ्ना चाह पुरा भासि
बाकी थोरै स्वाभिमान, नि भुटाएर आयौ तिमी
आमाको त्यो अस्तित्वलाई, जोगाउनु पर्छ भन्दा
सौभाग्यको पोतेलाई नै, चुटाएर आयौ तिमी
बिखको प्याला पिएर चाखी त हेर,
फाटेको मन सिएर बाँची त हेर ।
अपुरो देख्छु तस्विर किन हो कुन्नी ?
शरीर सग्लो दिएर बाँची त हेर ।
अर्पण गरी बनेर त्यागी त्यो स्वार्थ,
निश्छल बनी पिरती गाँसी त हेर ।
भन्नेले भन्छ जीवन अर्पी यो दिन्छु,
बचन दिगो अटल राखी त हेर ।
म मर्ने बेला तीमी नआउनु ।
आशु झारी शोक नमनाउनु ।।
बादल फाटे सरी फाट्योमन ।
लाशमाथी फूलपाती नलाउनु ।।
मेरो आत्मा बुझाउन साझमा ।
दियो बाल्न चिहान नधाउनु ।।
म बाचुन्जेल अर्कै को भयौ ।
अरु सामु गाथा हरु नगाउनु ।।
तिम्रो मेरो कहानी गजल गीत भयो
छोडेर तिमीले आशु मेरो मित भयो
हिजो त तिमी थियौ र पुछिदिन्थ्यो झर्दा
तर आज झरे पछि त्यहि शित भयो
धनले भन्दा मनले जितिन्छ भन्थे म
आज मेरो हार भयो तिम्रो जित भयो
नाटक गरे जस्तै भयो हाम्रो माया त
जग हास्ने बाटो बन्यो उस्कै हित भयो
