म त तिम्रो चौबन्दिको तुना मै अल्झिए !
खै कसरी त्यो दिलको कुना मै अल्झिए !
के मोहनी लायौ भन, कर्के हेराई ले ?
ती आँखाको कस्तो जादु-टुना मै अल्झिए !
भेटें देखी फुल्थ्यो होला फुल पिरतिको,
टाढै बाट हेर्यौ म त मुना मै अल्झिए !
जोड्न पाए दुई मुटु एकै हुन्थ्यो होला,
एक दुना एक को म गुना मै अल्झिए !
केही राज खोले केही राज लुकाए !
भोली भोली भन्दै मैले आज लुकाए !
कसैले नि नदेखोस् यी आँशु भनेर,
आँखा छोपी परेलीको माझ लुकाए !
रुवाईको नसुनोस् यो बोली कसैले,
छोपी दुई हातले आवाज लुकाए !
गुमाउने छैन केही न छ पाउनु,
डर, त्रास, भय सबै लाज लुकाए !
पिरतिको गोरेटोमा, यस्तो ठेस लाग्यो !
टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !
टाढा भए साथी-संगी, अन्जान भो' सारा,
मै जन्मेको देश पनि, पर-देश लाग्यो !
(टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !)
ईश्वर को अदालत् मा, मुद्दा चल्यो मेरो,
दोषी उनी म माथी नै, उल्टो केश लाग्यो !
(टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !)
च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !
न-रुवाउ आँखा पुछ्दै हाँस्न खोज्दै छु !
एक पल्ट चुँडे पछी डोरी माया को,
गाँसिन्छ र ? मुर्ख हुँ म गाँस्न खोज्दै छु !
(च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !)
साँचेको थे' जस्को लागी सारा जिन्दगी,
उस्कै याद् मा बाँकी जुनी माँस्न खोज्दै छु !
(च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !)
लंगडो बैशाखी बिना चाल के होला ?
सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?
पल्-पल् रुन्छ मन तिम्रो तस्विर हेरी,
दिनै काट्न गार्हो भयो साल के होला ?
(सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?)
सुस्ताउ थ्यो' दिल तिमी सँग मै हुँदा,
छट्पटीदै उर्लिएको छाल के होला ?
(सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?)
तीमी जस्तो नजर्को ईशारामा, म, नाचिहिंड्ने होइन ।
दुनियाँको पछीपर्दै आशैआश्मा, म, बाचिहिंड्ने होइन ।।
सुख दु:ख अङ्गालेर परिश्रममा सधैं भर्पर्छु म ।
अरुलेनै दिन्छ भन्दै नयनमा, म, साचिहिंड्ने होइन ।।
हासोखुशी जिन्दगीहो जहिल्यै आफ्नै वशमा रमाउछु ।
पराइको घरआङ्गनमा कम्मर, म, भाचिहिंड्ने होइन ।।
प्यारो लाग्छ आफ्नै ठाउँ जहाँ जन्मे वही मर्छु ।
धुलोमाथी पाईलाटेकी जुनतारामा, म, दाजिहिंड्ने होइन ।।
समाज माथी छल गरेर बैमानी को सधैं खोल ओढी ।
जिउदोछौकी मरयौभन्दै छुरारोपी, म, जाचिहिंड्ने होइन ।।
धेरै दिनमा देखापरे माफी माग्दै हजुर
लोड सेडीगको मार देखि भाग्दै हजुर
तपाइको भित्तो सम्म पुगे पुगीन खै
जनताको पिडा सबैसामु राख्दै हजुर
संबिधान बन्छ भन्छन भातमाराहरु
समस्या छोडी डाडा तिर लाग्दै हजुर
धेरै दिनमा देखापरे माफी माग्दै हजुर
लोड सेडीगको मार देखि भाग्दै हजुर
के किन लेखौ,लेख्दा-लेख्दै थाके
को कति पोखु पोख्दा-पोख्दै थाके
पढ्न पनि अलिकति त पढेकै हो
अरु धेरै के पढु घोक्दा-घोक्दै थाके
उनि कतै रिसाउलिन भनेर हेर्नुस
लभ यिउ भन्न रोक्दा-रोक्दै थाके
उनकै पीडाले सारै दुख्छ यो छाती
कति गरे-गरे,खोक्दा-खोक्दै थाके
कोहि उल्टो बोलेर खप्पिस मानिन्छन्
रातदिन धोकेर खप्पिस मानिन्छन्
हुलमुलमा सद्दे देखिने नारद हरु
कुरा बडा पोखेर खप्पिस मानिन्छन्
पानाभरी सपना र थोरै कल्पनाका
बिघ्न चाहा कोरेर खप्पिस मानिन्छन्
स्नेहको बहार ल्याउछन खालि थोरै जो
धेरै याद छोडेर खप्पिस मानिन्छन्
ढिला नहोस कतै अब प्रित बनेर आउ
गामबेशींका बिहानीमा शीत बनेर आउ
आँखाहरुमा जब नाच्छ चौतारीको पिपल
त्यै चौतारीमा सुसाउँदै गीत बनेर आउ
देउरालीको पधेंरीमा घडाहरु भर्नेछु
स्वागत गर्छु तिमीलाई मीत बनेर आउ
मङ्ंगलध्वनी बजाउँला कलश सजाउँला
गाउँघरको हुने जनहित बनेर आउ
