प्रिय आजकल
हाम्रो माया प्रेममा
बिछोडको आगो
सल्काउन खोज्नेहरु
उर्लने खहरे झैँ छन्
जुन उर्लने खहरे
झरी रोकिए पछिको
सुक्खा बगर झैँ
अस्तित्वहिन छन्
र त्यस्ता खहरेहरुले
तयार पारेको रणनीतिले
हाम्रो प्रेममा कुनै अबरोध
खडा गर्न सक्ने छैनन् ।
किनकी ति खहरेहरुलाई
म पहाड बनेर छेक्नेछु
त्यसैले
प्रिय तिमी निश्चिन्त रही
सपना सजाय हुन्छ ।
नेपाली लेखहरु - पृष्ठ १८१
विधाहरू
केहि त भन मीत मेरी रात ढल्दैछ है ।
प्रेम त झन् गीत मेरी बात चल्दैछ है ।।
खोल न खोल केहि बोल स्वर कोइली झैँ ।
रस त मन शीत मेरी मात फल्दैछ है ।।
आउ न आउ बस मेरो न्यानो काखैमा नि ।
ताप त तन हीत मेरी जात गल्दैछ है ।।
देउ न देउ तिम्रो माया मेरो जिबन हो ।
छोप त बन जीत मेरी पात जल्दैछ है ।।
खाउ न खाउ बाचा सँधै पुरा गर्नेछु यो ।
पाप त धन रीत मेरी घात ढल्दैछ है ।।
तिमी खेल्छौ जुवातास मेरो के लाग्छ र
भैइसक्यौ पाटीबास मेरो के लाग्छ र
तन्तनी तान्यौ चुरोट्, मुटु जल्दै गैइ
खरानीको भयो ह्रास मेरो के लाग्छ र
सामान्य थ्यो जिन्दगी, सामान्यमै बित्यो
नभएरै कुनै खास मेरो के लाग्छ र
जीन्दगीको परीक्षमा धेरै फेल् हुन्छौ
थोरै मात्रै हुन्छौ पास मेरो के लाग्छ र
गल्ती गर्यौ र पायौ सजायमा तिम्ले
जीन्दगीको अवकास मेरो के लाग्छ र
आपसमै भनाभन, गर्ने बानि छोड अब
सत्ता मात्र तानातान, गर्ने बानि छोड अब
हुने छैन फेरी गल्ति, भनि बाचा गरेका थ्यौ
आफै गल्ति जानाजान, गर्ने बानि छोड अब
ईज्जत भा पो बेईज्जतको डर, नभएसि गर्यौ जे नि
ससंदमै हानाहान, गर्ने बानि छोड अब
दुई हैन चार वर्षमा, बन्या छैन सबिंधान
स्वार्थले नै योगदान, गर्ने बानि छोड अब
गौरबले हास्दै यहाँ नेपालि भै बाच्ने भए
जनता माथि बेईमान, गर्ने बानि छोड अब
तिम्रा सुन्दर आँखाहरु
मेरो सपनाको आकासमा
उडिरहेछन्-
रंगीन बेलुन बनेर ।
आज इन्द्रेणी परेको दिन
चिम्लिएर समय
म चुम्वन गरेको थिएँ,तिमीलाई-
मायाको नीलो मुटुमा ।
करुणाले आज तिमी
आँसु बगेकी छौ
ठोक्किएर मेरो- सम्झनाको पहाडमा
सिमसिम झरी परेकी छौ ।
आज हिमाल हासेको दिन,
बोकेर एक मुठी- प्रेमिल रंग
रंग्याएको थिएँ म-
अचिन्त्य तिम्रो सिन्दुरभरि
सौन्दर्यले आज तिमी
रंग बाँचेकी छौ
तिम्रा र मेरा मायावी,
सम्झना बनेर पहाडभरि
अलग नहोस् भन्दा-भन्दै पाटो अलग भयो,
गन्तव्यमा पुग्नै लाग्दा बाटो अलग भयो।
मेरो छातीबाट तिमी हैन मुटु खोसे,
चाहिएन कोही अरू, साटो अलग भयो।
दुबैको चोट यौटै अनि पीडा बराबरी,
समयको अन्तरालमा खाटो अलग भयो।
म छु यहाँ परदेशमा तिमी गाउँ घरमा,
पैतालाले कुल्ची हिँड्ने माटो अलग भयो।
खुलेर बाँच्न सिक मेरी प्रिय तिमी सँधै !
झुलेर नाँच्न सिक मेरी प्रिय तिमी सँधै !!
जिबन कहाँ हुन्छ फेरी मात्र एक चोटी ?
डुलेर साँच्न सिक मेरी प्रिय तिमी सँधै !!
रहर कहाँ हुन्छ पुरा चुप चाप बसे ?
फुलेर जाँच्न सिक मेरी प्रिय तिमी सँधै !!
चाहना कहाँ हुन्छ सत्य टाढा टाढा बसे ?
घुलेर भाँच्न सिक मेरी प्रिय तिमी सँधै !!
सपना कहाँ हुन्छ प्यारो तर्की तर्की बसे ?
चुलेर ढाँच्न सिक मेरी मायालु तिमी सँधै !!
हात काटि दिउला संबिधान लेखेनौ भने ।
खुट्टा भाँची दिउला गरीबलाई देखेनौ भने ।।
चौतारीको छहारी बनिदिन्छु फलाक्यौ तिम्ले ।
ढाढ़ पनि भांचौला गाउँ घर टेकेनौ भने ।।
ग्रामीणको भेगमा छिरेपछि कुटाई खान्छौ ।
निरंग्कुश भएको साशनलाई मेटेनौ भने ।।
जनताको साशन जमीनको सिमामा हुन्छ ।
टाउकोको गिद्धिनै छरिएला छेकेनौ भने ।।
नेपालमा राज्यको बांडफांड हुदैछ बुझ्यौ ?
तिम्रो मुटु फोरेर खालारिती फेकेनौ भने ।।
अलग हाम्रो शहर अझै,टाढा हुनु रहेछ
औधि माया लाग्थ्यो तिम्रो,सम्झी रुनु रहेछ
सुन्छु तिमी जाँदै छौ रे,धेरै-धेरै पर
होसमा जंघार तर्नु सानु,आफ्नु ख्याल गर
तिम्रो याद दिलमा राखी,तस्बिर छुनु रहेछ
औधि माया लाग्थ्यो तिम्रो,सम्झी रुनु रहेछ
हिम-शिखा झैं तिम्रो मुहार,सँधै खुशी राख्नु
अभाब हुन नदेउ मनलाई,सँधै झुसी राख्नु
मेरो खुशी आँशु बगाई.आज धुनु रहेछ
औधि माया लाग्थ्यो तिम्रो,सम्झी रुनु रहेछ
क.
प्रतिविम्बिँदी कटु जगत् कलिलो अमृतजलमा चोभी कलकल !
जादू झार्दी सब जलथल !
गोलवदन ! तिमी, दिन–सुकला जो, ज्योतिचदरले मुख ढाकी,
तुहिनाचलको चुली उपरमा निहुरी चियाउन आ’की !
देखी, पश्चिम आशाले दीप सुनौला निभा’की !
ख.
यथार्थताकी हे उपहासिनी ! ललितकलाकी धाई !
रससलिलाशय पारी फेरि नागह्रद यो, तुहिनकिनार,
माछो बन तँ सुनौला भन्छयौ ?
मुस्की, मलाई बोलाई ?
आदिकालको रसमा लग्छयौ ? केलि–कुतूहल बनाई ?
जादू जलपी हिउँका बार ?
