सधै बिश्वास गर्ने भए दिप दर्शन तिम्रै
प्रिती कै बिज छर्ने भए दिप दर्शन तिम्रै
सधै बास दिन्छु प्रिय दिलको ढोका खोली
दिलमा डेरा सर्ने भए दिप दर्शन तिम्रै
राखेको छु खाली मैले यो यौवन तिम्रै लागी
खाली ठाऊ छ भर्ने भए दिप दर्शन तिम्रै
पीडाका ति भेलहरु हातमा हात समाई
सँगै जँगार तर्ने भए दिप दर्शन तिम्रै
त्यो तितो अतितका कहानि थुप्रै छन् ।
आँशुले भिजेका सिरानि थुप्रै छन् ।
म, म भित्रै कुण्ठित छुँ वियोगमा,
यदपि सनौला विहानि थुप्रै छन् ।
बल्झिन्छन् घाउ तिमीले छोडेका,
मुटुमा खत र निशानि थुप्रै छन् ।
म पनि हुँ, तिमी मात्र होईनौ दोषि,
प्रेममा कसम्! वैमानि थुप्रै छन् ।
मेरो मनले तिमीलाई नछुएपछि,
यो रंगले तिमीलाई छुदिन भो ।
त्यो होलीलाईनै अन्तिम माने मैले,
अब अरु होली खेल्दिन भो ।
त्यो पल गयो सँग मेरो एक अँश लिएर गयो,
को सद्धे को दोषी भन्दिन भो ।
तिम्रो रंगलाई रगत माने मैले,
अब रगतको होली खेल्दिन भो ।
यता नक्कली उता सक्कली भई,
ऐँया मारे'बा !
धरापमा पारि,
ऐँया मारे'बा !
लोला भन्दै गोला हानि,
ऐँया मारे'बा !
हर प्वालमा पिकच्कारि छाडि,
ऐँया मारे'बा !
होली भन्दै ढोका फोरी,
ऐँया मारे'बा !
मित्र भनि हात जोडि,
ऐँया मारे'बा !
बलिष्ठ भीम र कोमल द्रोपती मिली,
ऐँया मारे'बा !
रंगरोगी बनाई मैरीमा पुर्याई,
तिमीबाट टाढा हुनु पर्छ भने
तिम्रो मुटु छुनु पर्छ मैले
टाढैबाट नियाल्नु पर्छ भने
सामुन्ने नआऊ भुल्न पर्छ मैले
आँखा नजुदाऊ आँशु बग्छ अहिले
छलेर आँखा तिम्रो रुनु पर्छ मैले
बहाना नबनाऊ मुटु जल्छ अहिले
छोडेर तिमीलाई जानु पर्छ मैले
झन् झन् ब्यथा चर्कन थाल्यो
बिर्सन खोज्दा माया बढ्न थाल्यो
जातोलाई झै घुमाउने, मानि बन्छौ भने
तिर्खा लाग्दा प्यास मेट्ने, पानि बन्छौ भने
किन खोज्नु सुन चादि, यदि तिमि मेरै
सौभाग्य त्यो मायाको नै, खानि बन्छौ भने
गुन देखाई स्वार्थ लुट्ने, बानि मान्छे भित्र
केही पाउने आश नराखि, दानि बन्छौ भने
जाना जानि अपराध , गर्ने छैन भन
म मा तिम्रै अधिकार छ, ज्ञानि बन्छौ भने
बदनको भार मैले धन्दा-धान्दै बित्यो रात
चुमी ओठ अंगालोमा बान्दा-बान्दै बित्यो रात
जलेका थ्यौं राप भित्रै बन्दा हामी मदहोशी
जे-जे भन्यौ सारा कुरा मान्दा-मान्दै बित्यो रात
तन्द्रा भंग बेहोशिमा छलछम अति नै भो
यत उति पछ्यौरी त्यो तान्दा-तान्दै बित्यो रात
जता छोयो त्यतै त्यतै काउकुती मान्यौ प्रिया
सुम्सुम्यऊने अंग तिम्रो छान्दा-छान्दै बित्यो रात
आशाको वेली समाई शिखर उक्ली रहें ।
जती माथि गएं आँफै फुक्ली रहें ।।
मनोकाँक्षा मेरो ठुलो सानो जे थियो ।
सधैं भरी प्राप्तिबाट फुस्ली रहें ।।
जीवनको रङ्ग फेर्ने उदात रहर मनको।
अवसर छोप्न हर नयाँ ठाउँमा झुल्की रहें ।।
जता गयो भोली पर्सी आउ भन्छन ।
फगत आश्वासनको तेन्द्रोमा उल्झी रहें ।।
पानीमा भिजेको रुवा भएको छ जिन्दगी,
हावामा उडेको भुवा भएको छ जिन्दगी !!
सागर त नाम मात्रै भएछ आज
सुकेको कुवा भएको छ जिन्दगी !!
सास फेरेर पनि जिउदो लास जस्तै भएको छु
चिता माथिको धुवा ,भएको छ जिन्दगी !!
गन्तब्य बिहिन यात्री झै हिडिरहेछु आज ,
बाटोमा हिंड्ने ब-टुवा भएको छ जिन्दगी !!
माग्नु त धेरै थियो खै माग्नु यहा के
बुद्धको देशमा शान्ति मागु भने,
शान्ति क्षेत्रमै घरीघरी बुद्धको चिहान खनिन्छ ।
न्यायको निम्ति क्रान्ति मागु भने ,
क्रान्तिमा क्रुर स्वार्थ लादिदै छ
सिताको जन्म भुमिमा आदर्श मागु भने
दिन दहाडै अस्मिता लुटिदै छ ।
खै यहाँ के माग्नु र
सभ्यता भुलेकालाई सभ्यता मागु भने
ए बास बस्नै नसकेर सुटुक्क गैसकेछ ।
दुई हात थापि अधिकार मागु भने
त्यो हरेक साझ सुराको प्याला सगै सिद्घीएछ ।
अन्यायले छटपटिदा न्याय मागु भने
न्यायमा नराम्रो खडेरी परेछ ।
खालि सिउदोमा एक चिम्टि सिन्दुर मागु भने
खै पलपल सिउदोहरु उजाडिदैछन् ।
टहुराहरुको लागि साहरा मागु भने
