रात घर्किन सक्छ
पानि दर्किन सक्छ !!
याद बोकेर बस्दा
खा'को सर्किन सक्छ !!
राम्रै कुरामा पनि
संगी झर्किन सक्छ !!
पिडा दबाई राख्दा
छाती चर्किन सक्छ !!
नेपाली लेखहरु - पृष्ठ ६७
विधाहरू
चोक-चोक र
गल्लि-गल्लीमा
मेरै छेउ भएर
गुज्रिन्छन सधैं जसो,
गुन्यु चोलिलाई चुनौती दिंदै,
उछ्रिंखल अनि
उत्तर आधुनिक ठिटीहरु,
असह्य भएर पनी...
मलाइ सप्पै अङ्ग देखिने
उनीहरुको बस्त्रमाथी
कुनै टिप्पणी गर्नु छैन...
सम्हाली राख मैले कोरेका यी शब्दहरु
एकांकीमा कहिले तिम्रो मुटु छुन सक्छ
सम्हाली राख मैले कोरेका यी मायालु भाकाहरु
असह्य भै अनायासै आशुँ झर्न सक्छ
मेरा ब्यथाहरु शब्दमा ब्यर्थ लाग्छ भने
स्मृतिका पानाबाट मेट्ने प्रयाश गर
मेरो साथ तिमीलाई दुर्घटना लाग्छ भने
बिडम्बना सम्झी भुल्ने प्रयाश गर
सम्हाली राख मेरा यी प्रितिका गीतहरु
कुनै दिन जीवनका कथा बन्न सक्छ
उसैको यादमा डुबेर बिहानीको प्रहर फाट्यो
तिमी मेरो मुटुको टुक्रा भनी उसले ढाट्यो
कतिसम्म जाली रैछ स्वार्थी मन काली रैछ
हृदयमा जलन छोडेर मिर्मिरेमै बाटो काट्यो
तिम्रै हुँ जूनीभरि भुल्दिन भन्थ्यो केही गरी
छेपारोको झैं रुप फेरि पिरतीको डोरी बाट्यो
अघाएसि फेक्ने बानी कागजको फूल ठानी
मलाई दिएको सिंगो जीवन अरुसँग साट्यो
आँखा खोली जब हेर्छु ,तिमिलाई देख्न पाउ ,
हिर्दयका पाना भरी तिम्रै नाम ,लेख्न पाउ!!
साहारा बिनाको यो जिन्दगी ,बेबारिसे भई लडदा खेरी
तिम्रै हातहरु समाई , खुट्टा हरु टेक्न पाउ !!
तिम्रो जिन्दगीमा आधिहुरी आउन लाग्दा
पहाड भयर सबै तुफान छेक्न पाउ !!
चोट लाग्दा तिमीलाई ,मलाई झन पिडा हुन्छ
चाहराइ रहेको तिम्रो घाउमा ,मलम लगाइ सेक्न पाउ !!
रेशम धागे सारी अनि, मखमली चोली उन्को !
मेरो घरको, छेवै लागे, सजाएर डोली उन्को !!
दाइजो मागिन्, हाँस्दै-हाँस्दै, आँचल फैलाएर,
भरि दिए, आँशु सबै, रित्याएर झोली उन्को !
लाखौ गरे कोशिस मैले, भुल्न भनि उनि लाई,
बतास मा गुन्जिरन्छ, अझैपनि बोलि उन्को !
पिडा पर्दा घाऊ लाग्दा, याद मेरो गर्छिन् होलि,
संझी-संझी मेरो माया, बग्छ होला खोलि उन्को !
रुझि सकेपछि, छाता किन ओड्नु पर्यो?
छोडि गएपछि, नाता किन तोड्नु पर्यो?
हिजो सम्म संगै थियौ, एउटै थियो बाटो ।
बाटो मोडेपछि किन, चुरा फ़ोड्नु पर्यो?
खालि सिउदो रंग्यौदा, अग्नि साक्षि थियो ।
पराइ रोजि गएपछि, सिंदुर किन घोट्नु पर्यो?
सुखसयल दिएकै थे, अप्सरा झै राखेकै थे ।
अंतिम पल्ट बोलाएर, किन भेट्नु पर्यो?
जतीजती भित्री अङग छुवाउदै जानेछौ
गिद्धलाई आफ्नो मासु खुवाउदै जानेछौ ।
बेच बेच आफ्नो शरीर पैसाको लोभले
हल्का बाँकी इज्जत पनि कुवाउदै जानेछौ ।
न मिल्ला रस तिम्रो न राग देखौली
यौनले मत्त चालहरु चुवाउदै जानेछौ ।
समाजमा भोली बाउको नाम दिन नसकी
गर्भका ति भ्रुणहरु तुवाउदै जानेछौ ।
आफ्ना सन्तान उत्तम देख्ने बाबुआमालाई
तिम्रैकारण बारम्बार रुवाउदै जानेछौ ।
स्वतन्त्र यो आकाशको चरी बनाउँला
स्वर्गकी उर्बशी र परी बनाउँला ।
कतीकती आत्माहरु तिर्खाएका देख्छु
प्यासै मेट्ने माधुरीको झरी बनाउँला ।
कोहिले भन्लान मन अनी मुटुमै राख्छु
मुखमै बस मेरो बाह्रखरी बनाउँला ।
आउनेजाने मायाको भारी बिसाउने
माया अनी मायालु नगरि बनाउँला ।
मेरो माया बसाउने, शहर पाइन मैले ।
त्यै भएर गजल लेख्न, बहर पाइन मैले ।
नखोजेको होइन मैले, माया गास्न उनिसंग ।
तर्कि गईन खै किन हो, नजर पाइन मैले ।
नुन बिनाको तर्कारि भो, माया बिना जिबन ।
पिएरै म मर्छु भंदा, जहर पाइन मैले ।
मेरो माया बसाउने शहर पाइन मैले ।
त्यै भएर गजल लेख्दा बहर पाइन मैले ।
