मुग्ध थिए मन भित्र भित्रै
कसैले मन मनै चाह्योकि भनि
डुब्दै थिए परेलीका ती सगर भित्रै
उनको विश्वास जितेकी भनि !
बाटो अघि अघि उ हिड्दै थियो
पछि पछी पाईला,म उनको गन्दै थिए
बिस्तारै बिस्तारै सुर्यास्थ हुदै थियो
पछि पछी छाँया,म उनकै खोज्दै थिए !
उ केहि कविता आज कोर्दै थियो
म शब्द उनको बन्दै थिए
उ केहि माया आज खोज्दै थियो
म उनको धड्कन बन्दै थिए !
जबर जस्ती मेरै साथमा बस्न खोज्छ त्यो ।
त्यसैले त यो हृदय भित्र पस्न खोज्छ त्यो ।
म लाचारी छु र त एक्लौटी हुन चाहन्छु,
आखिर किन? यस्तो म संग फस्न खोज्छ त्यो ।
मेरो मायाँमा खोट छ, थाहा पाएर पनि,
बुझ्दैन कठै ! मुटु भित्रै पो कस्न खोज्छ त्यो ।
दाग लागेको छ मेरा सारा ईज्जतमा नै,
अवगत छ, सुकिला आँखा रस्न खोज्छ त्यो ।
अंश्रु हुँ म त सबैको लागि यो संसारमै,
फेरी किन हो? बिल्न म संगै खस्न खोज्छ त्यो ।
माग्दा पाउने समय टाङ्ग्दा पाउने काम
देश जनता जता जाओस जुटेकै छ दाम॥
नाम के हो थाहा छैन भइसके बदनाम
बदनामिको घेरो भीत्र जुटेकै छ माम॥
अहो ! प्रिय परिवार र आफन्त मात्रै
मुलुकको गरिसके दुयनियामा जात्रै॥
राजनीतिको नाउँमा गरेकाछन् ब्यापार
बुझि नसक्नु यीनको लिला अपरम्पार॥
माग्दा पाउने समय टाङ्ग्दा पाउने काम
देश जनता जता जाओस जुटेकै छ दाम॥
जुल्फे माइला बिगत ६ बर्ष देखि कतारको एक सेक्युरिटी कम्पनीमा कार्यरत छ । घरदेश छाडी परदेश लागेको यतिका बर्ष सम्म उ घर फर्केको छैन । घर देश छाडी परदेश लाग्नु सबैको निम्ति एउटा बाध्यता नै हो । तर बाध्यता एक भए पनि समस्या भने अनेक हुन्छन । अन्य नेपाली कामदार झैं आर्थिक अभाबले जुल्फे माइला परदेश लागेको नभई द्धन्दकालमा उनि माऔबादीको शिकार भै परदेश लागेको थियो । पंचायतकालमा जुल्फेको बाउ एक प्रधान पंचाको भरौटे थियो। त्यसैले उनि गाउँ ठाउँमा निक्कै दादा गिरि गरि खान्थें । त्यस्तै संस्कारमा हुर्केकोले होला जुल्फे माइला पनि बाउले झैं गरि सोझा सिधा गाउँलेलाई दुख दी रहन्थ्यो भने गाउँको छोरी चेलीलाई आँखाको तारो बनाउने गर्थ्यो । आफ्नो बाउ र पूर्व प्रधान्पंचाको रबाफमा जुल्फेले गाउँ समाजमा चोरी डाँका समेत गर्न थालेसी गाउँलेहरु अचित हुन थालेको थियो । देश द्धन्दकलिन अवस्थामा भएको कारण गाउमा सरकारी प्रहरी चौकी शुन्य नै थियो । त्यसैले सबै गाउँले मिलेर बिद्रुही माऔबादीको जना अदालतमा मुद्दा दर्ता गर्यो । त्यसै अनुरुप माऔबादीले उसलाई पक्रेर २ महिना आफ्नु पार्टीमा हिंड्नु पर्ने र माऔबादी पार्टीको निर्देशनानुसार समाज र पार्टीलाई फाइदा हुने कार्य गर्नु पर्ने,अनि यस्तो अपराध कहिलै नगर्ने सर्तमा उसलाई छोड्छ । नानी देखि लागेको बानि कहाँ छाड्नु । केहि दिनमै जुल्फेले १२ बर्षीय नानी देखि लिएर ३५ बर्षीय गर्बावती महिलालाई समेत बलात्कार गर्छ । यो घटना थाहा पाउन साथ् माऔबादी पार्टीले आफुले सम्झाई अनुसार नसुध्रेकोले उसलाई मृत्यु दण्ड दिने निर्णय गर्छ । यो खबर जुल्फेले थाहा पाउन साथ् उ रातारात सदरमुकाम गइ पास पोर्ट बनाइ कतार भाग्छ ।
कतै झुक्न नखोज्ने यो शीर जिन्दगी भो ।
कर्तव्यले थिचे पछि पीर जिन्दगी भो ।।
चारै तिर अभावले हात फैलाएछी ।
आफै पट्टि फर्किएको तीर जिन्दगी भो ।।
एक पछि अर्को भार थपिएर आए ।
बाध्यताले घेरे पछि भीर जिन्दगी भो ।।
कति दिन भागि बस्नु आफ्नै छाँया सँग ।
आवश्यक्ता उन्नै पर्ने झीर जिन्दगी भो ।।
जवानिको प्यास मेट्न कति अन्धो हुन्छ मान्छे
जब आखा खुल्छ उस्को सम्झि सम्झि रुन्छ मान्छे
पागल झै हिडीरन्छ जमानालाई दोष दिदै
भएभरको बुद्घि लगाई षडयन्त्र बुन्छ मान्छे
कति बच्चा अनाथ अनि सैयौ घर उजाड हुन्छ
बैरो बनि हिड्छ बरु कहाँ अर्ति सुन्छ मान्छे
समयले नेटो काटी आधा उमेर घर्के पछि
पछुताउदै मन्दिरमा देबि देउता छुन्छ मान्छे
बेसहारा जिउदै म ढलेपछि आए हुन्छ !
मेरो लास चित्तामाथी चलेपछि आए हुन्छ !
आँशु झार या नझार ज्वाला भित्र जलाउदै !
मलामीले घोची घोची पोलेपछि आए हुन्छ ! !
लास संग अजम्बरी भनी लाको माया पनि !
आगो सितै दन्किएर जलेपछि आए हुन्छ !
मेरो सबै अस्तित्वहरू मेटाएर ख़ाक पारी !
ख़ाक भित्र खरानी झै गलेपछि आए हुन्छ !
रोडमा आँखा झिम्क्याकोचाही मन परेको अरे
एउटा फूल दिएकोचाही माया गरेको अरे
घरमा आँखा छलिछली भेट्न जानेचाही डेटिङ
अङ्गालोमा कसिएकोचाही भर परेको अरे
एक पल्ट भेटेपछी सबैकुरा मिलिहाल्यो
च्वाप किसनै गरेकोचाही बाचा गरेको अरे
फ्लिमहल र गेस्ट हाउस धाउन थालेकोचाही
साथीभाइले गरेजस्तै रोमान्स गरेको अरे
साहुँको ऋण धेरै छ मेरो कसरी तिर्नु खै ।
खालिछ हात यतिकै घर कसरी फिर्नु खै ।।
श्रीमती छोरा छोरीले बाटो कुर्दैछ होलानी ।
बिजोग हुँदै गाउँमा आँफु कसरी छिर्नु खै ।।
सम्पती रै'छ भिरैमा मैले भेटिन समाउन ।
समाज देखी मनथेन मेरो कसरी गिर्नु खै ।।
सहन गार्हो मुटुमा ब्यथा चर्केको बेलामा ।
आँफैले मेरो दुखेको छाती कसरी चिर्नु खै ।।
पुस-माघको कठाङ्ग्रिदो जाडामा
सिर सिर हावा चलिरहेछ डाँडामा
तर पनि त्यस्को कुनै परवाह छैन
समय छदै गन्तब्यमा नपुगी भएन
त्यहि भएर होला सायद भरियाहरु
टेकनको टेकोमा भारी सुस्ताउदै
निरन्तर उनिहरु अघि बढ्दैछन्
पुग्न हतार छ घाम नअस्ताउदै
साहुको भारी बिसाएर ज्याला थाप्न
हतार छ नुन भुटुन आटो काखि च्याप्न
बेलुका घर नपुगि भएको छैन
बाल बच्चाले दिनभर केही खाएको छैन!!
