माहिर छौ झूठो बोल्न, नेता बन्छौ पक्कै।
पिरतिमा बिष घोल्न, नेता बन्छौ पक्कै।।
जस्ले तिम्रो आँगनिको, डील मिचि बस्छ,
राजी उस्कै गोडा मोल्न, नेता बन्छौ पक्कै।।
दीदि बैनी तिमिले नै, लुट्यौ नपुगेर,
आमाको नै साडी खोल्न, नेता बन्छौ पक्कै।।
कुकुर र बिरालो झै, सँधै आपसमा,
दाजू भाइ तिमि पोल्न, नेता बन्छौ पक्कै।।
भाग्यले फेरी चिन्तामा पारेको छ
आँखाले थोपा आँसुको झारेको छ।।
ओठको हाँसो छरेर बाँच्छु भन्दा
मलाई छाडी बसाई सारेको छ।।
बाहिर हेर्दा हँसिलो देखे पनि
दिलमा आगो लगाई मारेको छ।।
हरेक बाधा अर्चन सहि-सहि
अहिले सम्म जीवन तारेको छ।।
धेरै भयो ह्त्या हिंषा अब विधान हुनु पर्छ!
खुलाउनु छ बाटो एउटा निदान हुनु पर्छ!
बलात्कार बढ्यो देशमा सोचौं युवा अब!
बलात्कारी दोषिहरुको चिहान हुनु पर्छ!
घेर्दैछ देशद्रोहीले केही गरौं आउ नेपाली!
भविष्य मा सुनौलो त्यो निसान हुनु पर्छ!
माया यो हाम्रो कहिल्यै नछुटोस भन्छु म!
आलो-पालो दुबै हातको सिरान हुनु पर्छ!
छचल्क्यो जवानी उबायो कसैले
कसी प्रेम पाशमा डुबायो कसैले
अति प्रीतले मन्द मुस्कान छर्दै
सुधा जल खन्याई नुवायो कसैले
हुँदा अर्ध चेतमा पियाएर प्याला
समाएर तान्दै खुवायो कसैले
कुहू कोयली झैँ मधुर कण्ठ खोली
सुरिला गीतैमा रुवायो कसैले
यसै भित्र जिउने आधार, भेट्छु भन्दै सराब पिउछ
बेहोशी भै उस्को याद, मेट्छु भन्दै सराब पिउछ
अथाह पिडा हुन्छ सधै, यहि मुटुको दुखाइले
मातिएर आफ्नै मुटु, रेट्छु भन्दै सराब पिउछ
कस्का बाउको के खाकोछु, मैले आफ्नै खाको न हु
को को आउछन् मलाई रोक्न, हेर्छु भन्दै सराब पिउछ
प्रेम पिडीत हम्रो संस्था, रक्सी भट्टी कार्यलय
यहि बाट आन्दोलन, छेड्छु भन्दै सराब पिउछ
बिछोडको पीडा नसकी खप्न रुँदैछिन बिचरी
आँसुले भिज्यो तकिया सबै धुँदैछिन बिचरी
वेदना उर्ल्यो श्रावणको बाढी उर्ले झैं गरेर
प्रियाको साथ सम्झेर दु:खी हुँदैछिन बिचरी
हुरुरू उडी जाने मन थियो बिदा नै मिलेन
तैपनि आशा मरेको छैन दुंदैछिन बिचरी
विवशता ठूलो परेर मात्रै परदेशी भएको
आफन्तसँग विरह व्यथा फुँदैछिन बिचरी
औसीको अँधेरी रातमा, पुर्णीमाको जुन बनि छाउने छु
उदास एकान्त ठाउँमा पीडा भुल्ने धुन बनि आउने छु।
जीवन यो रहे सम्म सुख दु:ख साट्नु पर्छ मिलि जुली
वर्षादको आँधी हुरीमा अडिक हुन आत्नु पर्छ मिलि जिली।
त्यसैले हरेक पलमा कहिल्यै नभुल्ने गुण बनि आउने छु
उदास एकान्त ठाउँमा पीडा भुल्ने धुन बनि आउने छु।
शत्रुको अगाडी नझुक्ने वीर हामी बन्नु पर्छ एक अर्का
उकाली ओराली पाखामा बाटो हरु खन्नु पर्छ एक अर्का।
त्यसैले तिम्रो जीवनमा शक्ति शालि नुन बनि आउने छु
उदास एकान्त ठाउँमा पीडा भुल्ने धुन बनि आउने छु।
आदर्शका भाषण छाट्नेहरु नेता भए !
दुनियाँथरी कुरा काट्नेहरु नेता भए !!
खोक्रो आडंवर भित्र समाजका घुन भै!
जनताका रगत चाट्नेहरु नेता भए !!
निर्दोष ति गरिव जनतालाई मारेर !
संबिधान् आयो भन्दै ढाट्नेहरु नेता भए !!
निमुखा जनताको रगतको होली खेली !
महलको सपना साट्नेहरु नेता भए !!
बुढेसकालले छोयो अब दुवै गाला चाउरी परे
आयु पनि सकियो कि सबै छाला चाउरी परे
सम्झनलाई गाह्रोभयो स्मरण शक्ति हराएर
विस्मृतिले गर्दाखेरी जीउका चाला चाउरी परे
आँखाभरी नाचे पनि विगतका ती मीठा क्षण
एकादेशको कथा हुँदै प्रीतका माला चाउरी परे
अँधेरीले ढाक्दै गयो धप्प बल्ने रोशनीलाई
सकिएछ तेल क्यारे दीपका पाला चाउरी परे
रहर हरु खुम्च्याई गयौ भन्नु केही छैन ।
केही बेर सुम्सुम्याई गयौ भन्नु केही छैन ।
सपना हजार देखाई त्यो सीसा सरी तोड़ी ।
पाऊमा त्यो बिछ्याई गयौ भन्नु केही छैन ।
बाचा कसम गरेर त्यो गयौ खोली तरेर ।
डूबाएर आफु ख्याई गयौ भन्नु केही छैन ।
हूँदा सम्म जेबमा कौड़ी पछाड़ी मेरो दौड़ी ।
पापिले रोडमा ल्याई गयौ भन्नु केही छैन ।
