हीजो गोर्खाका पृथ्वी नायक बनि नेपाल बनाया
आज गोर्खाका वावुराम प्र.म. बनि साह्रै गनाया
निर्माण खातिर योग्य बन्ना कन भारत गयाका
पढाइमा मेधावि छात्र हुन्याले डाक्टर भयाका॥१
कौन कारणले यीनका मन कन प्रेरित गराया
राजनितिको बाटोतिर यीनिलाई स्वात्तै डोराया
निर्माणका यी डाक्टरले ध्वंसका साथ दियाका
दश वर्षे द्वन्दकालका यीनले नेतृत्व लियाका॥२
आज यीनि नेपालका प्रधान मन्त्री भया छन्
शान्ति अनि संविधान वनाउन ताहाँ गया छन्
किन यिनलाई पत्याउनु देश डुब्ने भैगो
कति हाम्लाई अत्याउनु देश डुब्ने भैगो
खप्नु सम्म खपी सक्यौँ,सधैँ झुक्याएर
कहिले सम्मन् रत्याउनु देश डुब्ने भैगो
सके देखि कठालोमा समाएर झ्वाम्म
सिस्नु पानी खत्याउनु देश डुब्ने भैगो
कुरा गर्ने आफ्नो दुनो सोझ्याउन मात्रै
सबले पर्छ लत्याउनु देश डुब्ने भैगो
धर्ति उस्तै छ, आकाश उस्तै छ!
बदलियो के? बतास उस्तै छ!!
फेरियो मन, ब्याबहार तिम्रो,
फूलको हेर, सुवास उस्तै छ!!
सुख दु:खमा, हाँस्छन रुन्छन,
हाँस्ने रुने त्यो, आभाष उस्तै छ!!
जस्ले जे नीति, निर्माण गरे नि,
मजदुरको, प्रवास उस्तै छ!!
कपाल फ़ुल्दैमा कोहि, बुढो हुदैन ।
पात सुक्दैमा कुनै रुख, मुढो हुदैन ।
मिलाउन सके सन्सार नै, स्वर्ग हुंछ ।
यो धर्ति मा जमिन कहि, टुढो हुदैन ।
धन नै किन चाइयो र, मन भए पुग्छ ।
बिचार मिले अलग्धारको, खूढो हुदैन ।
सहमति र सहकार्य, मिलेर नै गर्नु पर्छ ।
अनि मात्र राजनिति, कहिल्यै डुढो हुदैन ।
मैले मात्र आफ्नो मन पगालेर के हुन्थ्यो र!
छोड़ी जाने गए आँसू खसालेर के हुन्थ्यो र!
अस्मितामा आँच आयो दिई गयौ मनमा चोट!
निष्ठुरीलाई दिल भित्र समालेर के हुन्थ्यो र!
न त बोल्छ तस्वीर त्यो सिरानिमा एकनास!
पीड़ा दिन्छ झन्झन् दर्द पालेर के हुन्थ्यो र!
नीतिको नियम हो रे भाग्यको खेल जीवन!
लेखिएको मुख धुँदा पखालेर के हुन्थ्यो र!
गाउँ घरको सम्झनाले रुन्छन परदेशबासी
आँसुले नै तकियालाई धुन्छन परदेशबासी
पूरै रात छर्लङ्गिन्छ छट्पट छट्पट गर्दै
विरहले व्याकुल मात्रै हुन्छन परदेशबासी
स्वर्ग भन्दा राम्रो संसार कल्पनामा बुन्दै
सपनीको सगरमाथा छुन्छन परदेशबासी
बाध्यता र विवसताले सुदूर पुगे पनि
हृदयले आफ्नै देश चुन्छन परदेशबासी
राम्रो भन्दा नराम्रो बढ्ने क्रम जारी छ!
ज्ञानी भए सबै अज्ञानीको महामारी छ!
साँझ सुकुटी र बीएर बाहुमा परी छन!
उही ढोंगी साधू बन्छ उही निरंकारी छ!
आपसमा लडेका छन भविष्य के होला?
न सोंच छ नेताको न त समझदारी छ!
हो नेपालीकै कुरो गर्छु स्वाभिमानीको!
गराए नेताले त्यहाँ बैमान भ्रष्ठ्चारी छ!
चांहिदैन माया भन्दै थर्काएर गयौ आखिर !
आलो घाऊमा नुनचुक् छर्काएर गयौ आखिर !!
तड्पी तड्पी मरे भने खुशी हुँदै बस्नु तिमी !
साँचो माया हैन भनी लर्काएर गयौ आखिर !!
तिम्रो दोष छैन सानु माया गर्नु मेरै गल्ती !
खराब छ मेरो छाती चर्काएर गयौ आखिर !!
पाउने भए मूल्य कति धनी हुन्थेँ होला म !
आँशुको मुल् बनी आज दर्काएर गयौ आखिर !!
साथमा बोतल सराब थियो हिंजो राती!
र मस्तिस्कमा तनाब थियो हिंजो राती!
छोडेर गई पापिनी ले, दो-बाटोमै मलाई!
जीनै पर्ने उस्को दबाब थियो हिंजो राती!
वार की त पार गर भन्ने मेरो प्रश्न थ्यो!
'बिर्सिदेउ'' भन्ने जवाब थियो हिंजो राती!
उनको त्यो बचन बाणले मुटु दुखायो र!
नैनमा आँसूको बहाव थियो हिंजो राती!
नव वर्ष फुलोस फलोस मेरो शुभकामना
वैरभाव र विरोध ढलोस मेरो शुभकामना
दिदीबहिनी, दाजुभाइ, देश र विदेश सबमा
सदभावको दीप बलोस मेरो शुभकामना
रातो दिनको खिचातानी,छल र बेइमानी
खरानी भै छिट्टै जलोस मेरो शुभकामना
हाम्रो शान र अस्तित्वमा धावा बोल्न खोज्ने
लुटाहारको मस्तक गलोस मेरो शुभकामना
